Wacław Leszczyński

Herbu Wieniawa(ur.15 sierpnia 1605 w Baranowie,zm.1 kwietnia 1666 w Łyszkowicach)biskup warmiński 1644–1659,arcybiskup gnieźnieński od 1658,prymas Polski.
Rodzina
Pochodził z możnowładczego rodu wywodzącego się z południowej Wielkopolski,a pieczętującego się herbem Wieniawa.Był synem wojewody brzeskokujawskiego Andrzeja i Zofii z Opalińskich.Na wyraźne życzenie ojca,gorliwego kalwinisty,został ochrzczony w tym wyznaniu.Jednak po śmierci Andrzeja Leszczyńskiego,matka,gorliwa katoliczka,wychowała jego i jego rodzeństwo na katolików.Jego rodzonym bratem był Jan Leszczyński,kanclerz wielki koronny,a przyrodnim Rafał Leszczyński(wojewoda bełski),przywódca kalwinistów w Koronie.
Kariera

• skończył kolegium jezuickie w Poznaniu,a następnie studiował w Perugii,Padwie i Paryżu.
• od 1630 r.był sekretarzem króla Zygmunta III Wazy,
• od 1633 r.był kanonikiem krakowskim,prepozytem płockim i łęczyckim,
• w 1637 r.przyjął święcenia kapłańskie
• od 1643 r.był referendarzem wielkim koronnym.
• w dniu 29 lutego 1644 r.został kanonikiem fromborskim a 6 kwietnia tego samego roku został wybrany przez kapitułę na biskupa warmińskiego
• w 1645 r.przyjął sakrę biskupią w kolegiacie Św.Jana Chrzciciela w Warszawie.Był również administratorem apostolskim diecezji sambijskiej
• wkrótce po objęciu biskupstwa warmińskiego wyjechał z polecenia króla Władysława IV z poselstwem do Francji po królową Ludwikę Marię Gonzagę.Był zwolennikiem stronnictwa francuskiego.
• w stolicy swego biskupstwa,w Lidzbarku Warmińskim urządził wystawny dwór.Był pierwszym biskupem warmińskim,który tytułował się„księciem cesarstwa”.Był gorliwym zarządcą diecezji.Dbał o szkoły jezuickie,udzielał stypendiów,konserwował zamki biskupie.Wybudował letnią rezydencję biskupów(dworek modrzewiowy)w Sątopach i dom pielgrzyma w Świętej Lipce.Podczas najazdu szwedzkiego na Warmię w r.1655 ukrył się w Królewcu.Gdy Warmię zagarnął elektor pruski Fryderyk Wilhelm,lękając się o los Kościoła złożył hołd elektorowi.Został za to oskarżony o zdradę.Aby się zrehabilitować przyczynił się do zawarcia traktatów welawskich w roku 1657.Po tym nie wypominano mu już zdrady a król Jan Kazimierz zaproponował arcybiskupstwo gnieźnieńskie i godność prymasowską
• Prymasem Polski był od roku 1659.Był zwolennikiem reform Jana Kazimierza.W okresie rokoszu próbował pogodzić Jerzego Lubomirskiego z królem.
• zmarł 1 kwietnia 1666 roku w Łyszkowicach.Został pogrzebany w Łowiczu.