Oblężenie Parnawy

Miało miejsce 28 lutego-2 marca 1609 podczas wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611.Po 6 dniach marszu z Salis(obecnie Salacgrīva)bezdrożami i lasami liczące około 2000 żołnierzy wojsko hetmana wielkiego litewskiego Jana Karola Chodkiewicza o północy z 28 lutego na 1 marca znalazło się milę od Parnawy.Przygotowani przez swego wodza Litwini ruszyli cicho w kierunku miasta,licząc,że uda się zaskoczyć załogę.Gdy okazało się,że broniąca Parnawy załoga szwedzka zachowuje czujność,hetman zatrzymał swe siły w lesie i nakazał całkowitą ciszę.Ponieważ hetman zabronił rozpalania ognisk wojsko czekało godzinami głodne i zmarznięte z powodu silnego i zimnego wiatru.O północy Chodkiewicz ruszył na Parnawę i zaskoczył załogę.Zanim Szwedzi zorientowali się w sytuacji Litwini wysadzili trzy bramy miejskie i wdarli się do miasta.Doszło do walki wręcz,a Litwini parli na zamek.Gdy dotarli na miejsce,podpalili bramę zamkową.Szwedzi nie widząc szans na dalszą obronę 2 marca skapitulowali.Straty szwedzkie wyniosły 100 zabitych i 300 jeńców,natomiast Litwini stracili 45 żołnierzy.Spośród jeńców szwedzkich 155 Szkotów przeszło na służbę w armii litewskiej.Dodatkową zdobyczą były 104 działa,2 statki handlowe oraz liczne łodzie i barki.Po zdobyciu Parnawy Chodkiewicz zostawił w mieście załogę liczącą 200 żołnierzy i ruszył na Rygę.