Bolesław Hryniewiecki

Bolesław Leon Hryniewiecki(ur.20 lutego 1875 w Międzyrzecu Podlaskim,zm.13 lutego 1963 w Brwinowie)polski botanik,historyk botaniki i pedagog.
Życiorys
W 1892 r.ukończył rosyjskie Gimnazjum Męskie w Lublinie i rozpoczął studia przyrodnicze na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim.W 1894 r.za udział w manifestacji ku czci Jana Kilińskiego został usunięty z uczelni,uwięziony i wywieziony w głąb Rosji,do guberni tulskiej.Objęty amnestią,trafił do Dorpatu,gdzie ukończył studia matematyczno-przyrodnicze.Działał w organizacjach patriotycznych(takich jak m.in.Koło Młodzieży Polskiej).W 1904 r.uzyskał tytuł docenta botaniki.W latach 1914–1919 był dyrektorem ogrodu botanicznego w Odessie,od 1915 r.jako profesor.Tam działał w instytucjach polonijnych,jak Polska Macierz Szkolna czy Dom Polski,przewodnicząc Radzie Organizacji Polskich w Odessie.Poczynając od roku 1900 odbył szereg podróży naukowo-badawczych na Ural,Kaukaz i do Armenii.W 1919 r.wrócił do Warszawy i został profesorem systematyki i geografii roślin na Uniwersytecie Warszawskim oraz dyrektorem ogrodu botanicznego.W kadencji 1926/1927 był rektorem UW.II wojnę światową przeżył w Brwinowie.Ogród Botaniczny UW był wówczas zamknięty.Po wojnie wrócił na uczelnię,gdzie wykładał do roku 1957,a na emeryturę odszedł w roku 1960.Od 1921 r.był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności;współpracownikiem(od 1931 r.członek)Komisji Fizjograficznej PAU;członkiem(od 1931 r.)Komisji Historii Medycyny i Nauk Matematyczno-Przyrodniczych PAU i (od 1950 r.)Komisji Nauk Rolniczo-Leśnych PAU.Był jednym z założycieli i wieloletnim prezesem oraz członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Botanicznego,a także Ligi Ochrony Przyrody(od 1929 r.prezes).Był redaktorem„Archiwum Nauk Biologicznych” i „Planta Polonica”,a od 1951 r.członkiem Polskiej Akademii Nauk.Znany był jako znakomity pedagog łączący zainteresowania botaniczne z humanistycznymi.Był jednym z pionierów i wybitnych działaczy ochrony przyrody w Polsce oraz przyczynił się do utworzenia parków narodowych tatrzańskiego i świętokrzyskiego.Odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski(1930 r.)a w 1951 r.mimo,że to niższa klasa Krzyżem Oficerskim tegoż Orderu.W 1932 r.otrzymał estoński Order Krzyża Orła III klasy.Żonaty z Janiną z Koźniewskich,ojciec Jerzego Hryniewieckiego.Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim kw.150(VI/30).
Dorobek naukowy

• Zielnik i muzeum botaniczne,Wskazówki praktyczne:jak zbierać,preparować,konserwować,oznaczać rośliny i układać zbiory botaniczne(1922 r.)
• Precis de l'histoire de la botanique en Pologne(1933 r.)
• Zarys flory Litwy(1933 r.)
• Zarys dziejów botaniki(1949 r.)
• Owoce i nasiona(1952 r.)
• Adam Mickiewicz a flora Litwy rozprawa popularnonaukowa

i wiele innych prac z systematyki i geografii roślin,ochrony przyrody,historii botaniki,anatomii i fizjologii roślin,jak również artykułów popularnonaukowych.