Elżbieta Jagiellonka

(ur.13 listopada 1482 na Litwie,zm.16 lutego 1517 w Legnicy)polska królewna,księżniczka litewska,księżna legnicka.Była najmłodszą córką Kazimierza IV Jagiellończyka.W latach 1505-1509 o jej rękę starał się Bogdan III Ślepy,hospodar mołdawski,jednak m.in.ze względu na sprzeciw Elżbiety do małżeństwa nie doszło.W listopadzie 1515 roku poślubiła Fryderyka II,księcia legnickiego.Była trzynastym i ostatnim dzieckiem Kazimierza IV Jagiellończyka,króla Polski i wielkiego księcia litewskiego i jego żony Elżbiety Rakuszanki,księżniczki austriackiej,królewny niemieckiej,czeskiej i węgierskiej.Elżbieta była mocno związana z matką;po śmierci ojca stale przebywała u jej boku.W 1495 roku wraz z matką i swoją siostrą Barbarą odwiedziła na Litwie swojego brata Aleksandra i jego żonę Helenę.W 1496 roku Jan Cycero,elektor brandenburski,rozpoczął starania o rękę Elżbiety dla swojego dwunastoletniego syna Joachima.W 1504 król Aleksander Jagiellończyk przyznał jej zaopatrzenie dożywotnie,zabezpieczone na Łęczycy,Radomiu i Przedczu.12 września 1515 w Krakowie,biskup wrocławski Jan Thurzo,w imieniu księcia legnickiego Fryderyka II podpisał układ małżeński.Ślub odbył się we Wrocławiu 25 listopada 1515.Elżbieta została pochowana w kościele kartuzów w Legnicy.W 1548 roku jej zwłoki zostały przeniesione do innej legnickiej świątyni kościoła św.Jana.