Stanisław Szembek

Stanisław II Szembek łac.Stanislaus in Słupów Szembek,(„von Slupow-Szembek“)herbu Szembek(ur.1650 r.w Morawicy k./Krakowa zm.3 sierpnia 1721 r.w Skierniewicach)arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1706 r.biskup kujawski od 1700 r.kaznodzieja.
Biografia
Był synem Franciszka Szembeka i Zofii Pieniążek.W latach 1690-1700 biskup pomocniczy diecezji krakowskiej.W czasie bezkrólewia po śmierci Jana III Sobieskiego(1696 r.)wraz z innymi członkami swej rodziny poparł kandydaturę elektora saskiego,Augusta II,który obdarzył go w zamian wieloma beneficjami kościelnymi.Od roku 1700 był biskupem kujawskim,a od 1706 r.prymasem.Po abdykacji Sasa w 1706 r.faktycznie przejął ster rządów w Rzeczypospolitej.W 1707 r.zwołał walne rady do Lwowa i Lublina,gdzie pod naciskiem cara Piotra I ogłosił bezkrólewie.W 1709 r.witał powracającego na tron Augusta II.Później przeszedł do opozycji wobec dworu Wettynów.Jako senator,wraz z innymi biskupami wystąpił w 1718 r.przeciwko udziałowi chłopów z dóbr kościelnych w obronie ojczyzny w ramach pospolitego ruszenia.Pozbawiony talentu politycznego,miał charakter miękki i niezdecydowany,odznaczył się wydatniej gorliwością duszpasterską i uczynkami pobożności oraz miłosierdzia,a także działalnością fundacyjną.