Stanisław Kazimierz Dąmbski

(lub Dąbski) herbu Godziemba ur.ok.1638 r.zm.15 grudnia 1700 r.w Krakowie biskup krakowski,kujawski,płocki,łucki i chełmski.Absolwent Akademii Krakowskiej,sekretarz Michała Korybuta Wiśniowieckiego.W 1672 roku był deputatem duchownym na Trybunał Główny Koronny.Od 1673 r.biskup chełmski,w 1676 roku mianowany biskupem łuckim,w 1682 roku jest już biskupem płockim,w 1692 roku przeniesiony raz jeszcze tym razem na biskupstwo kujawskie.Wzniósł katedrę w Łucku oraz pałac Dąmbskich w Toruniu.Bardzo aktywnie uczestniczy w życiu politycznym kraju.W 1674 roku popiera hetmana Jana Sobieskiego w staraniach o koronę polską stając się jednym z przywódców stronnictwa antyfrancuskiego.Po śmierci Jana III opowiada się za kandydaturą jego syna Jakuba Sobieskiego jako króla polskiego.Ostatecznie stanął po stronie Augusta II Mocnego,którego był elektorem z województwa poznańskiego.Mimo iż August II nie uzyskał większości głosów Dąbski jako biskup kujawski i zastępca prymasa Polski zdecydował się dokonać jego koronacji na króla polskiego w katedrze na Wawelu 27 października 1697 roku.Niejako w nagrodę August II mianował go biskupem krakowskim 30 marca 1700 r..Biskupstwa tego jednak nie objął,gdyż zmarł nagle w trakcie przygotowań do ingresu w klasztorze jezuitów w Krakowie.Został pochowany w kościele pw.św.św.Piotra i Pawła w Krakowie.Wyjątkową hojnością potrafił zjednać sobie ludzi,dla katedry wawelskiej ufundował wspaniałą zachowaną do dziś monstrancję wysadzaną szlachetnymi kamieniami.