Wojciech Narębski

Ur.14 kwietnia 1925 we Włocławku polski geolog,specjalizujący się w geochemii,naukach mineralogicznych i petrologii wulkanitów i meta bazytów.Jest synem Stefana Narębskiego,który w 1928 roku przeniósł się wraz z rodziną z Włocławka do Wilna,gdzie objął stanowisko architekta miejskiego.W 1941 roku Wojciech Narębski został aresztowany przez NKWD i uwięziony na Łukiszkach,a następnie w więzieniu w mieście Gorki.Po utworzeniu Polskich Sił Zbrojnych trafił jako kierowca ciężarówki do 2 Korpusu,z którym brał udział w kampanii włoskiej,w 22 Kompanii Zaopatrywania Artylerii znanej z tego,że w jej składzie osobowym znajdował się w stopniu szeregowca niedźwiedź syryjski Wojtek.Wojciech Narębski nigdy nie był jego opiekunem,jak się to nieraz mylnie podaje.Nieporozumienie wynikło prawdopodobnie stąd,że w kompanii było,jak mawiano,dwóch Wojtków„Mały Wojtek”,czyli Wojciech Narębski,oraz„Duży Wojtek”,czyli właściwy miś.Wojciech Narębski w wojsku uzupełniał edukację,odbył kursy maturalne zakończone tzw.„małą maturą”zdaną w Palestynie w 1943 roku.Maturę uzyskał w 1946 roku w Gimnazjum i Liceum działającym przy 2 Korpusie Polskim(w Alessano i Cawthorne).Po zakończeniu II wojny światowej rodzina Narębskich trafiła do Torunia.Wojciech Narębski zatrudnił się jako asystent w Katedrze Mineralogii UMK,a równocześnie podjął studia chemiczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.Ukończył je w 1952 roku,specjalizując się w mineralogii,wykładanej przez Marię Kołaczkowską.W latach 1953–1955 odbywał studia doktorskie w zakresie geochemii na Akademii Górniczo-Hutniczej i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.Od 1956 roku pracował w Muzeum Ziemi PAN w Krakowie.W 1957 roku uzyskał na AGH stopień doktora,tematem rozprawy doktorskiej były„Mineralogia i geochemiczne warunki genezy syderytów fliszu karpackiego”,a promotorem Antoni Gaweł.Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1965 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim,na podstawie rozprawy Petrochemia law puklistych Gór Kaczawskich i niektóre ogólne problemy petrogenezy spilitów”.W 1973 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego,a w 1986 roku profesora zwyczajnego nauk o Ziemi.Aktywnie działa w Polskim Towarzystwie Geologicznym(od 1951 roku) i Polskim Towarzystwie Mineralogicznym(od 1969 roku,był wiceprezesem zarządu głównego).W 1992 roku PTM nadało mu godność członka honorowego.Publikował też prace dotyczące działań 2 Korpusu w kampanii włoskiej.Za udział w tych walkach otrzymał Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino.W 2004 roku,„za wybitne zasługi w działalności kombatanckiej,za kultywowanie tradycji Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie”został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.Poza tym posiada Krzyż Oficerski i Kawalerski tego Orderu oraz Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie,Order Zasługi Republiki Włoskiej,Krzyż Armii Krajowej,Medal Wojska i inne odznaczenia.
Wybrane publikacje

• Na dalekiej północy(1966 r.)
• Działania 5 Wileńskiej Brygady Piechoty podczas kampanii włoskiej 1944-45(2005 r.ISBN 8387865494)