poniedziałek, 28 listopada 2016

Cezary Chlebowski

Ur.15 lutego 1928 w Grodźcu,obecnie dzielnicy Będzina w Zagłębiu Dąbrowskim,zm.9 maja 2013 w Warszawie polski pisarz i publicysta,historyk,Harcerz Rzeczypospolitej;autor książek i szkiców poświęconych mało znanym wydarzeniom z dziejów polskiego Państwa Podziemnego w czasie II wojny światowej.

Pochodzenie
Jego dziad,Antoni Chlebowski herbu Poraj(1872–1917),wywodził się ze szlachty kieleckiej z okolic Jędrzejowa.W 1905 roku będąc studentem pedagogiki,został relegowany z Uniwersytetu Jagiellońskiego za aktywny udział w krakowskim ruchu studenckim i dzięki protekcji dziedziców Grodźca Ciechanowskich osiedlił się w tej miejscowości.Wywalczył budowę szkoły w osiedlu górniczym,tzw.„Pekinie” i po jej ukończeniu w 1909 roku został tu kierownikiem.Sprawował tę funkcję aż do śmierci.Jego babka,Helena z domu Kołaczyńska herbu Ślepowron(1876–1938),prowadziła dom i wychowywała dzieci Helenę(1900–1954),Zygmunta(1902–1988) i Marię(1911–1979).Zygmunt,ojciec Cezarego,był urzędnikiem Kopalni„Grodziec”.Dziad ze strony matki,Jan Szwaja(ok.1880–1956),był podoficerem I Brygady Legionów i uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku.Z zawodu był kolejowym maszynistą pociągów specjalnych.Babka Franciszka z domu Bednarek była krawcową i akuszerką,w latach 1911–1955 odebrała około 3 tysięcy porodów.Jan i Franciszka mieli 4 dzieci,spośród których najstarsza była Aniela(1905–1945)matka Cezarego,kolejnym dzieckiem był Teofil(1909–1945),ojciec Moniki Szwai,następnym Edward Szwaja(1910–1938),porucznik lotnictwa,który zginął w wojskowym wypadku lotniczym,a najmłodszą Teodozja(1914–1956),późniejsza Nędzka.
Dzieciństwo i młodość:wojna i sabotaż,harcerstwo i edukacja
Przed i w czasie II wojny światowej
W latach 1935–1939 ukończył 5 klas szkoły powszechnej,już w 1936 roku został zuchem,a następnie harcerzem i otrzymał stopień młodzika.Po wybuchu wojny kontynuował realizację programu I klasy gimnazjum na tajnych kompletach.W listopadzie 1939 roku pomagał ojcu,wraz z zastępem harcerskim,ukryć najcenniejsze książki biblioteki Polskiej Macierzy Szkolnej przed ich spaleniem przez Hitlerjugend.Ukończywszy 13 lat w 1941 roku rozpoczął pracę w warsztatach elektrycznych Szlenka,gdzie zetknął się z pierwszymi próbami sabotażowymi.22 lipca 1942 roku wraz z rodziną został wysiedlony z Grodźca i wraz z pozostałymi 300 inteligenckimi rodzinami z Zagłębia był wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec.Po ucieczce stamtąd do Generalnego Gubernatorstwa zamieszkał w leśnictwie Horbów w okolicy Białej Podlaskiej.Tamtejszym leśniczym był Jan Kowerda(stryj Borysa Kowerdy),mąż Heleny Chlebowskiej.Przez 15 miesięcy(sierpień 1942–listopad 1943)Chlebowski pracował jako robotnik leśny(prowadził też mały sabotaż,obniżając jakość zbieranej żywicy,która była odbierana na potrzeby niemieckiego przemysłu zbrojeniowego),po czym wraz z rodzicami przeniósł się do Sichowa,majątku radziwiłłowskiego koło Rytwian na Kielecczyźnie(gdzie zarządcą lasów był brat jego matki).Tu kontynuował pracę wraz z ojcem jako robotnik leśny.Tu też przyczynił się do zmarnowania eksperymentalnej niemieckiej plantacji koksagisu,z którym wiązano nadzieję jako alternatywnym źródłem kauczuku.Od początku 1944 roku po zaprzysiężeniu do AK pomagał ojcu i wujowi w redagowaniu biuletynu zawierającego informacje z nasłuchu radiowego oraz kolportował miejscową podziemną gazetkę.Po przedostaniu się w czasie walk frontowych do Stalowej Woli,kontynuował naukę jako uczeń II klasy gimnazjum.Kontynuował też działalność harcerską,szybko zostając zastępowym i otrzymując stopień wywiadowcy.
Po wojnie
6 lutego 1945 roku zaraz za frontem wrócił do Zagłębia(jego ojciec został tam członkiem komisji rewindykacyjnej poniemieckiego przemysłu węglowego),gdzie kontynuował naukę w gimnazjum,ukończył kurs wodzów zuchowych uzyskując stopień ćwika i został wodzem zuchowym przy 6 ZDH(Zagłębiowskiej Drużyny Harcerskiej).W 1946 roku ukończył kurs instruktorski jako Harcerz Orli,a wkrótce potem po ukończeniu kursu drużynowych w Czeladzi Harcerz Rzeczypospolitej.Z kursu podharcmistrzowskiego usunął go w 1947 roku ze względów politycznych późniejszy komunistyczny„reformator”ZHP Stanisław Chladek.Maturę uzyskał w czerwcu 1946 roku w Sławęcicach i w 1947 roku przeniósł się do Warszawy.Do 1950 roku studiował na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym i Studium Dziennikarskim Akademii Nauk Politycznych w Warszawie,skąd usunięto go z powodów politycznych.W tym roku został również usunięty z ZHP oraz stracił stypendium w Banku Handlowym.
Studia i doktorat
W 1969 roku ukończył magisterskie studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim,a w 1980 roku na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego otrzymał stopień naukowy doktora na podstawie pracy„Monografia Organizacji Dywersyjnej AK poza wschodnimi granicami Polski w okresie wrzesień 1941–marzec 1943 r.”(promotor prof.dr hab.Tadeusz Jędruszczak,były komendant WIH,recenzenci:prof.dr hab.Aleksander Gieysztor i prof.dr hab.Andrzej Ajnenkiel).Praca ta została uznana przez Radio„Wolna Europa”za jeden z bestsellerów 1983 roku,otrzymała nagrodę im.Włodzimierza Pietrzaka w 1983 roku,była wyróżniona nagrodą specjalną przez Instytut Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku w 1984 roku jako„najlepsza książka w języku polskim żyjącego autora z najnowszej historii Polski wydana w latach 1981–1984”.Fundacja Fulbrighta w USA przyznała autorowi za tę pozycję nagrodę w postaci kilkumiesięcznego pobytu w USA.Książka„Wachlarz”oparta na tym doktoracie została wydana w sumie w ponad stutysięcznym nakładzie,co według prof.Gieysztora było rekordem ilościowym,jeśli chodzi o tego typu książki historyczne.
Praca
W latach 1950–1970 zmieniał pracę 27 razy,było to przeważnie wynikiem niechętnego stosunku władz PRL do jego osoby.
Pracował m.in.w:

  • (1947–1950)Bank Handlowy(stypendium studenckie)
  • (1949–1951)Państwowa Szkoła Pracy Społecznej,liceum dla dorosłych(skąd został usunięty za to,że uczył ekonomii według niepoprawnego podręcznika)
  • (1951–1954)warszawska redakcja czasopisma„Sport”w Katowicach(współpraca)
  • (1951–1952)Rada Główna Zrzeszenia Sportowego„Ogniwo”(inspektor nadzoru inwestycji)
  • (1952 r.)Wydział Propagandy GKKF(skąd został usunięty,bo jako delegat GKKF na tę imprezę nie zdołał zapobiec temu,że skoczek narciarski Stanisław Marusarz w czasie konkursu skoków na Narciarskich Mistrzostwach Polski przeżegnał się znakiem krzyża przed oddaniem skoku)
  • (1953–1954)Wydział Propagandy Zarządu Głównego Państwowego Zakładu Ubezpieczeń(skąd został usunięty za to,że pierwsza w kraju wielka neonowa reklama na budynku BGK w Warszawie zamiast prawidłowego tekstu„PZU UBEZPIECZA CIEBIE i TWOJE MIENIE”zapłonęła tekstem„PZU UBE………IEBIE I TWOJE MIENIE”)
  • (1953–1954)redakcja„Wiadomości Ubezpieczeniowe”(sekretarz redakcji)
  • (1954 r.)Zarząd Główny Związku Zawodowego Pracowników Finansowych(wychowawca kulturalny inspektorów propagandy,skąd został dyscyplinarnie zwolniony za przywłaszczenie sobie książek z historii II RP przeznaczonych na przemiał)
  • (1955 r.)redakcja„Biuletynu Olimpijskiego”przy Polskim Komitecie Olimpijskim(skąd został zwolniony pod zmyślonym zarzutem antysemityzmu)
  • (1955–1956)Komitet Organizacyjny Wyścigu Pokoju
  • (1956 r.)sekcja narciarska Klubu„Ogniwo”.Jako prezes sekcji doprowadził do ukończenia budowy skoczni narciarskiej na skarpie mokotowskiej w Warszawie
  • (ok.1957 r.)ZG„Sparta”(instruktor sportów zimowych)
  • (1956–1957)redakcja miesięczników sportowych ZG RSW"Prasa"(odejście z powodu redukcji etatów)
  • (1957 r.)redakcja miesięcznika„Polska”(sekretarz redakcji„Polska-Wschód”)
  • (1958 r.)redakcja miesięcznika„Zima”przy Polskim Związku Narciarskim
  • (1959–1961)redakcja tygodnika„Sportowiec”
  • (1963–1964)redakcja francuskojęzycznego„Tygodnika Polskiego”(„La Semaine Polonaise”)
  • (1964–1965)redakcja„Expressu Wieczornego” i „Kulis”(współpraca)
  • (1964–1970)redakcje„PAX”(„WTK”,„Wprost”,„Słowo Powszechne”)ponad 800 publikacji
  • (1967–1970)starszy redaktor w Polskiej Agencji„Interpress”
  • (1971–1990)sekretarz redakcji miesięcznika„Widnokręgi”organu Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju
  • (1995–2007)publicysta w„Tygodniku Solidarność”
Po rozwiązaniu Komitetu Pokoju przeszedł na wcześniejszą emeryturę w 1990 roku.Był stałym współpracownikiem programu TV„Rewizja Nadzwyczajna”prowadzonego przez red.Dariusza Baliszewskiego.Jako dziennikarz zajmował się tematyką sportową(przede wszystkim pisał o narciarstwie) i kombatancką.W latach 1965–2002 przeprowadził ponad 1,5 tys.odczytów i spotkań autorskich w kraju oraz za granicą(w dużej części na własny koszt),przeważnie w środowiskach polonijnych,m.in.w Anglii(Londyn),Armenii(Erywań),Białorusi(Brasław,Brześć,Grodno,Lida,Mińsk),Kanadzie(Montreal,Toronto),Litwie(Wilno),Łotwie(Dyneburg,Ryga),Niemczech(Berlin,Hamburg,Monachium),Szwajcarii(Berno,Genewa),Ukrainie(Charków,Kijów,Lwów,Miednoje) i USA(Nowy Jork,San Francisco,Waszyngton).W pierwszej połowie lat 90 brał udział w sesji plenarnej Polskiego Uniwersytetu Ludowego w Mińsku,poświęconej 50 rocznicy powstania Armii Krajowej i jej działalności na ziemiach wschodnich II Rzeczypospolitej.
Relacje z władzami PRL
Po współzorganizowaniu w kwietniu 1946 roku spotkania w Szczecinie z przemówieniem wicepremiera Stanisława Mikołajczyka i po zorganizowaniu 3 maja przemarszu drużyny harcerskiej przez Rybnik dla uczczenia rocznicy konstytucji został pobity i przesłuchany przez UB.W czasie przesłuchania podpisał zobowiązanie do nieujawniania nikomu tego faktu.W kwietniu 1947 r.ujawnił się przed komisją likwidacyjną przy byłym Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Katowicach,gdzie stwierdził,że należał do organizacji niepodległościowej pod dowództwem„Tymoszuka”na terenie powiatu Biała Podlaska i do organizacji AK„Jędrusie”na terenie powiatu sandomierskiego.W 1951 roku został powtórnie zatrzymany i pobity w Urzędzie Bezpieczeństwa przy ul.Cyryla i Metodego w Warszawie.„Zaproponowano”mu współpracę,jednak udało mu się uzyskać kilka dni„na zastanowienie”.W tym czasie napisał list do Stanisława Radkiewicza,członka Komisji Bezpieczeństwa KC PZPR,prosząc go o zwolnienie ze współpracy.W relacji SB incydent ten został opisany tak:W 1949 roku został pozyskany do współpracy przez Służbę Bezpieczeństwa,ale po krótkim okresie odmówił współpracy,pisząc list do Ministra BP o zwolnienie go od wykonywania zadań dla SB.W latach 1964–1966 Wydział do Walki z Przestępstwami Gospodarczymi Komendy Stołecznej MO prowadził przeciw Chlebowskiemu postępowanie w związku z zarzutem„o przemyt kryształów”.Służba Bezpieczeństwa założyła Chlebowskiemu teczkę 3 grudnia 1969 roku.Został„figurantem”o kryptonimie„Cezar”.Rozpoczęto intensywne działania śledcze,szykanujące,nękające,utrudniające dostęp do archiwów i rozsiewające błędne informacje i insynuacje na jego temat.Działania te były prowadzone przez Wydziały:VIII Departamentu I(ds.wywiadu),XII Departamentu II(ds.kontrwywiadu)oraz II i IV Departamentu III(ds.walki z działalnością antypaństwową w kraju)MSW.
Działania te były prowadzone do 1983 roku,przykładowo(numery stron z teczki IPN Chlebowskiego):

  • wpłynięcie przez TW„Artura”na poszczególne osoby z kontrwywiadu AK w Londynie,aby nie udzielały informacji Chlebowskiemu(s.16)
  • okresowa obserwacja operacyjna(s.13),podsłuch telefoniczny(s.17) i kontrola korespondencji(kopie listów na wielu stronach)
  • przekazanie sugestii[w Londynie],że zbyt często wyjeżdża za granicę,a przecież byłym członkom AK wyjechać jest bardzo trudno(s.43)
  • wyciągnięcie konsekwencji administracyjnych w stosunku do osób wpłacających składki na sztandar„Ponurego”(s.64)
  • zwolnienie z funkcji w harcerstwie osób zaangażowanych w organizację nielegalnego spotkania na Wykusie(s.64)
  • zasugerowanie w redakcji młodzieżowej Ludowej Spółdzielni Wydawniczej,że książka„Gdy las był domem”nie nadaje się do druku,bo nikt inny też jej nie chce wydać(s.74)
  • „popieranie teorii kontaktów C.Chlebowskiego z MSW”(s.76)
  • zakaz emisji słuchowiska radiowego„Cień Ponurego”(s.103)
  • uniemożliwienie Chlebowskiemu zapoznania się z dokumentami dotyczącymi„Ponurego”(s.190)
  • zakaz druku książki„Gdy las był domem”w Wydawnictwie Łódzkim(s.209)(książka ta ukazała się w tym Wydawnictwie,jednak w okrojonej formie i z„poprawnym politycznie”wstępem Tadeusza Jaskóły)
  • wielokrotna odmowa wydania zezwolenia na broń myśliwską(s.213 i 278–287)
  • niedopuszczenie do publikacji w Wydawnictwie Łódzkim książki dotyczącej działalności Polonii na Łotwie w czasie okupacji(s.252)
  • zajęcie 42 książek po powrocie z USA(s.310)
Sprawę Chlebowskiego przez cały czas prowadził w MSW starszy inspektor Wydziału II Departamentu III MSW ppłk(od 1973 roku płk)T.Krawczyk.
Działalność
Ważniejsze poszukiwania
  • grudzień 1966 r.odkrycie w Warszawie archiwum dowódcy Wachlarza,wyjazd do Mińska Białoruskiego,odnalezienie białoruskich współpracowników Wachlarza z czasów wojny(współpraca z TPPR,Konsulatem PRL w Mińsku).Spotkania autorskie z Polonią białoruską i białoruskimi historykami
  • wrzesień 1969 r.wyjazd do Londynu,kontakt ze Studium Polski Podziemnej,spotkania z polskimi działaczami emigracyjnymi(Tadeusz Żenczykowski,Jan Nowak-Jeziorański,Józef Huczyński,gen.Tadeusz Pełczyński),spotkania autorskie w Konsulacie PRL z Polonią brytyjską
  • sierpień 1970 r.kolejny wyjazd do Londynu,kolejne kontakty z tamtejszymi działaczami AK,spotkania autorskie w Konsulacie,kontynuacja badań w Archiwum Polski Podziemnej,publikacje na łamach tamtejszego„Dziennika Polskiego”na temat AK,spotkania z Polonią współorganizowane ze Studium Polski Podziemnej
Inicjatywy
  • wspólna inicjatywa ufundowania repliki sztandaru oddziału„Ponurego” i przekazanie go organizacji ZHP w Starachowicach oraz nadanie Szkole nr 2 w Starachowicach imienia Partyzantów Oddziału„Ponurego”(1969–1970)
  • wspólna inicjatywa budowy pomnika mjr.Jana Piwnika„Ponurego”w Wąchocku(1984 r.)
  • współudział w sprowadzeniu prochów Jana Piwnika„Ponurego”do Polski i uroczystym pogrzebie(1969–1988)
  • współudział w utworzeniu cmentarza AK pod Surkontami na Wileńszczyźnie(1991 r.)
Członkostwo w organizacjach
Funkcje i stanowiska społeczne
Twórczość
Był autorem 17 książek i 36 ich wznowień.Jego twórczość łączy wnikliwość historyczną z talentem narracyjnym("Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie","Zagłada IV odcinka","Odłamki granatu","Gdy las był domem").Najpopularniejsze książki historyczne to:"Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie","Wachlarz" i autobiografia"Bez pokory".W sumie jego książki osiągnęły łączny nakład ponad 1 miliona egzemplarzy.
Ponadto dorobek Chlebowskiego składa się z:

  • ponad 2 tysięcy artykułów publicystycznych,głównie na temat AK,publikowanych w takich czasopismach, jak:„Świat”,„Perspektywy”,„WTK”,„Widnokręgi”,„Kultura”,„Słowo Powszechne”,„Kierunki”,„Tygodnik Powszechny”,„Dziennik Polski”,„Mówią Wieki”,„Świat Młodych”,„Tydzień Polski”(Wielka Brytania),„Słowo”(Wielka Brytania),„Abendzeitung”(Niemcy),„Gwiazda Polarna”(USA)
  • kilkunastu słuchowisk radiowych
  • komiksów i powieści drukowanych w prasie w odcinkach
  • ponad 2 tysięcy wykładów,odczytów i spotkań autorskich
Książki
  1. „Smak śniegu”opowieść narciarska dla młodzieży,z ilustracjami Stanisława Kościelniaka,Wydawnictwo„Nasza Księgarnia”,Warszawa,1962 r.nakład 10 tys.egz.
  2. „Nocne szlaki”beletryzowane relacje z kurierskiej służby przez Tatry 9 czołowych narciarzy polskich przed wojną:Heleny Marusarzówny,Stanisława Marusarza,Jana Kuli i i innych,Nasza Księgarnia,Warszawa
    1. wydanie 1964 r.nakład 20 tys.egz.
    2. wydanie 1966 r.nakład 20 tys.egz.
    3. wydanie 1974 r.nakład 30 tys.egz.
    4. wydanie 1983 r.nakład 30 tys.egz.(ISBN 8310088123)
  3. „Gazda z Diabelnej”pełna przygód książka o repolonizacji Karkonoszy w 1945 roku ukazana w młodzieżowej,narciarskiej opowieści,Nasza Księgarnia,Warszawa
    1. wydanie 1967 r.nakład 20 tys.egz.
    2. wydanie 1969 r.nakład 20 tys.egz.
    3. wydanie 1978 r.nakład 20 tys.egz.
    4. wydanie 1986 r.nakład 40 tys.egz.(ISBN 83-10-08881-7)
  4. „Zagłada IV Odcinka”dokumentalne odtworzenie działań dywersyjnych przez organizację AK Wachlarz na IV Odcinku w Mińsku na Białorusi,Instytut Wydawniczy„PAX”,Warszawa
    1. wydanie 1968 r.nakład 10 tys.egz.
    2. wydanie 1980 r.nakład 20 tys.egz.(ISBN 83-211-0146-1)
    3. wydanie 1987 r.nakład 20 tys.egz.(ISBN 83-211-0882-2)
  5. „Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie”pół dokumentalna relacja z działań zbrojnych w 1943 roku na Kielecczyźnie w Górach Świętokrzyskich 400-osobowego Zgrupowania AK dowodzonego przez por./mjr.Jana Piwnika(Ponurego)
    1. wydanie(z przedmową Bogdana Hillebrandta)1968 r.Iskry,Warszawa,nakład 10 tys.egz.
    2. wydanie 1969 r.Iskry,Warszawa,nakład 30 tys.egz.
    3. wydanie(bardzo rozszerzone)(od tego wydania z podtytułem„reportaż historyczny”)1981 r.Spółdzielnia Wydawnicza„Czytelnik”,Warszawa,nakład 30 tys.egz.(ISBN 83-07-00200-1)
    4. wydanie(znów bardzo rozszerzone)1985 r.Spółdzielnia Wydawnicza„Czytelnik”,nakład 30 tys.egz.(ISBN 83-07-01194-9,ISBN 978-83-07-01194-3)
    5. wydanie(rozszerzone)1988 r.Epoka,Warszawa,nakład 70 tys.egz.(ISBN 83-85021-07-8)
    6. wydanie(rozszerzone,przejrzane i poprawione)1993 r.wyd.Tomasz Chlebowski,Warszawa,nakład 10 tys.egz.(ISBN 977-838-502107-1)
    7. wydanie 2006 r.Wydawnictwo Adam Marszałek,Toruń(ISBN 83-7441-440-5,ISBN 978-83-7441-440-1)
  6. „Odłamki granatu”cztery zbeletryzowane relacje z czasów działań AK w Warszawie i na Nowogródczyźnie oraz opisy„rozliczeń”,jakie spotkały ich bohaterów po wojnie,PAX,Warszawa
    1. wydanie 1969 r.nakład 20 tys.egz.
    2. wydanie 1972 r.nakład 20 tys.egz.
  7. „Gdy las był domem”11 relacji z przebiegu walk w czasie wojny z Niemcami w czterech rejonach:za Bugiem,nad Niemnem,na Podlasiu i na Kielecczyźnie,1972 r.Wydawnictwo Łódzkie,Łódź,nakład 5 tys.egz.
  8. „Trudne lato”młodzieżowa książka o trudnym dorastaniu,
    1. wydanie 1979 r.Młodzieżowa Agencja Wydawnicza,Warszawa,nakład 40 tys.egz.(ISBN 83-203-1147-0)
    2. wydanie 1991 r.Wydawnictwo Libra,Warszawa,nakład 20 tys.egz.(ISBN 83-85005-52-8)
  9. „Pokaż zęby”okupacyjne dzieje na przykładzie autora
    1. wydanie 1981 r.Nasza Księgarnia,Warszawa,nakład 30 tys.egz.(ISBN 8310078988)
    2. wydanie 1987 r.PAX,Warszawa,nakład 30 tys.egz.(ISBN 83-211-0806-7)
  10. „Cztery z tysiąca”wojenne zbeletryzowane relacje różnych form walk z okupantem:partyzantki,cichociemnych,kontrwywiadu,dywersji poza Krajem(Ryga),Krajowa Agencja Wydawnicza,Warszawa
    1. wydanie 1981 r.nakład 30 tys.egz.
    2. wydanie 1983 r.nakład 50 tys.egz.(ISBN 83-03-00275-9 i ISBN 978-83-03-00275-4)
  11. „Wachlarz,monografia wydzielonej organizacji dywersyjnej Armii Krajowej:wrzesień 1941–marzec 1943”,PAX,Warszawa
    1. wydanie(350 stron)1983 r.nakład 30 tys.egz.(ISBN 83-211-0419-3)
    2. wydanie(456 stron oraz 414 zdjęć i fotokopii)1985 r.nakład 40 tys.egz.(ISBN 83-211-0678-1)
    3. wydanie(450 zdjęć i fotokopii)1990 r.nakład 40 tys.egz.(ISBN 83-211-0678-1)
  12. „Reportaż z tamtych dni”21 zbeletryzowanych relacji z walk podziemia AK na terenie całej okupowanej Polski,Krajowa Agencja Wydawnicza,Warszawa wyróżnienie Funduszu Literatury przy Ministrze Kultury i Sztuki
    1. wydanie 1986 r.nakład 50 tys.egz.(ISBN 83-03-00654-1)
    2. wydanie 1988 r.nakład 30 tys.egz.plus dodruk 10 tys.egz.(ISBN 8303005431 w oprawie papierowej i ISBN 83-03-02439-6 w twardej oprawie)
  13. „Ostatnia droga Komendanta Ponurego”(oprac.wraz z zespołem),172 strony,Wydawnictwa Archidiecezji Warszawskiej,Warszawa,1990 r.
  14. „Bez pokory”autobiografia w 2 tomach,łącznie 918 stron i 101 zdjęć,Ars Print Production,Warszawa,1997 r.nakład 10 tys.egz.(ISBN 83-87224-05-7 i ISBN 83-87224-06-5)
  15. „W armii Państwa Podziemnego”25 relacji z całej okupowanej Polski oraz Łotwy,Mińska i in.2 tomy,825 stron i 107 zdjęć dokumentalnych,AS KON,Warszawa,2005 r.nakład 15 tys.egz.(ISBN 83-7452-004-3 i ISBN 83-87545-41-4)
  16. „Ponury major Jan Piwnik 1912–1944”Biblioteka Armii Krajowej bojowy życiorys jednego z najwaleczniejszych cichociemnych(157 stron i 71 zdjęć),Oficyna Wydawnicza„Rytm”,Warszawa,2006 r.nakład 10 tys.egz.(ISBN 83-7399-180-8,ISBN 978-83-7399-180-4)
  17. „Saga o bohaterach Wachlarz IX 1941–III 1943”zbeletryzowany zapis bojowych działań dywersji AK na Wschodzie,od Rygi po Kijów i Odessę(306 stron i 184 zdjęcia),Oficyna Wydawnicza RYTM,2008 r.nakład 10 tys.egz.(ISBN 978-83-7399-305-1)
Tłumaczenia książek na inne języki
  1. „Tak chuti sneh”edycja słowacka książki„Smak śniegu”,przekład Rudolf Turňa,Wydawnictwo Sportowe SV ČSTV,Bratysława,1964 r.nakład 4 tys.egz.
  2. w:„О человеке,который не кланялся пулям:повесть и рассказы польских писателей”(O čeloveke,kotoryj ne klanâlsâ pulâm:povesti i rasskazy pol’skih pisatelej),zbiór powieści i opowiadań polskich pisarzy,tłum.Л.Кашкуревича,В.Кисилева(L.Kaškureviča i V.Kiseleva),„Детская литература”(Detskaâ literatura),Москва(Moskwa),1968 r.
Przedruki odcinkowe w periodykach
  • komiks na podstawie książki„Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie”w„Słowo Ludu”,dziennik PZPR,Kielce(1969 r.)nakład 70 tys.egz.
  • „Smak śniegu”w„Świat Młodych”,Tygodnik Młodzieżowy,Warszawa,1972 r.nakład 60 tys.egz.
  • „Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie”przedruk książki w 207 odcinkach„Echo Dnia”Kielce,1983–1984,nakład 60 tys.egz.
Filmy
Nagrody i odznaczenia
Nagrody literackie
Granty i stypendia
Odznaczenia
Honorowe odznaki i tytuły
Życie prywatne
Od 1947 roku do śmierci mieszkał w Warszawie.W 1951 roku ożenił się z Anną Piskorską(rozwód w 1966 roku).Był ojcem Weroniki Chlebowskiej-Dziadosz i Tomasza Chlebowskiego.Powtórnie ożenił się z Grażyną Ciszewską.Po śmierci został pochowany 17 maja 2013 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w sektorze D,rząd 1b,grób 35.
Upamiętnienie
14 czerwca 2013 roku w przededniu uroczystości na Wykusie,przy tamtejszej kapliczce umieszczono tabliczkę upamiętniającą Cezarego Chlebowskiego i jego dzieło.9 maja 2014 roku,w pierwszą rocznicę jego śmierci,spadkobiercy Cezarego Chlebowskiego przekazali całe jego archiwum do Archiwum Akt Nowych.Rada Miejska w Końskich na swojej XL sesji 25 czerwca 2014 roku nadała Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy Końskie imię Cezarego Chlebowskiego.Uroczyste odsłonięcie nowej tablicy biblioteki odbyło się 30 sierpnia 2014 roku w ramach obchodów dni Koneckiego Września.
Autor: o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)