Życiorys
Od 1877 r.oficer austriackiej piechoty.Na kolejnych stanowiskach dowódczych i sztabowych.Zakończył Akademię Sztabu Generalnego w Wiedniu.1 lipca 1909 został przeniesiony w stan spoczynku.4 czerwca 1912 został mianowany tytularnym generałem majorem.Po wybuchu I wojny światowej został powołany do służby czynnej(reaktywowany).12 września 1914 objął dowództwo 4 Brygady Piechoty Landszturmu,wchodzącej w skład załogi Twierdzy Kraków.Od 5 listopada 1918 dowódca Wojsk Polskich na Śląsku.Od stycznia do kwietnia 1919 r.dowódca Grupy Operacyjnej.W marcu 1919 r.na czele oddziałów wojskowych wyruszył z Żywca na odsiecz Lwowa.Od kwietnia do grudnia 1919 roku dowódca 4 Dywizji Piechoty na froncie małopolskim.Po początkowych sukcesach w 1920 r.doznał niepowodzeń i został skierowany do Centralnej Stacji Zbornej w Warszawie.Potem krótko w Centralnej Komisji Kontroli Stanów.Z dniem 1 kwietnia 1921 został przeniesiony w stan spoczynku,w stopniu generała podporucznika.26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie generałów.Mieszkał w Krakowie.Pochowany został na cmentarzu Rakowickim.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari(1922 r.)
- Krzyż Walecznych czterokrotnie(po raz pierwszy w 1922 r.)
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Krzyż Wołyński
- Odznaka Honorowa„Orlęta”
- Signum Laudis(Austro-Węgry)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz