Życie
W latach 1947-1952 uczył się w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem pod kierunkiem profesora Antoniego Kenara,a następnie w latach 1952-1958 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie,pod kierunkiem profesora Mariana Wnuka.W roku 1959 otrzymał stypendium francuskiego Ministra Kultury;studiował w pracowni rzeźbiarza Ossipa Zadkine’a w Paryżu.Od 1957 roku wystawiał indywidualnie oraz brał udział w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą,m.in.w:Paryżu,Rzymie,Sztokholmie,Oslo,Montevideo,São Paulo,Helsinkach,Wiedniu,Wenecji,Kopenhadze,Brukseli,Moskwie.
Twórczość
Jego twórczość nawiązuje do nowoczesnych prądów artystycznych(surrealizmu,rzeźby abstrakcyjnej,nowego realizmu),ale także do tradycyjnego rzemiosła i wytwórczości o charakterze ludowym.W pracach swych Hasior wykorzystywał przedmioty gotowe"zużyte rekwizyty codzienności",które kolekcjonował w swoim domu w Zakopanem.Uważany też za pioniera asamblażu w Polsce.Z okazji 10 rocznicy śmierci Poczta Polska wydała serię czterech okolicznościowych znaczków pocztowych z fotografiami prac artysty.
Galeria autorska artysty
Galeria Władysława Hasiora znajduje się w budynku starej Leżakowni w Zakopanem i jest filią Muzeum Tatrzańskiego im.dr.Tytusa Chałubińskiego.Budynek ten w okresie międzywojennym był miejscem werandowania kuracjuszy sanatorium przeciwgruźliczego.Hasior zaadaptował dwukondygnacyjny budynek na własne potrzeby umieszczając w nim swoją galerię,mieszkanie i pracownię.Znajdowała się tu również"świetlica powiatowa",będąca miejscem aranżowanych przez artystę spotkań z publicznością,podczas których Hasior wygłaszał prelekcje ilustrowane własnymi przeźroczami.Otwarcie w lutym 1984 r.autorskiej galerii artysty zakończyło okres"egzystencji wędrownej"w jego życiu zgromadzony w szopie przy willi"Borek"prawie dwudziestoletni dorobek artystyczny Hasiora wreszcie znalazł miejsce stałej ekspozycji.Tworzone sukcesywnie przez artystę wnętrze galerii jest według Teresy Jabłońskiej,dyrektorki Muzeum Tatrzańskiego:"... jedyną w swoim rodzaju instalacją z własnych eksponatów,kreującą przestrzeń magiczną przesyconą muzyką,światłami,odrealnioną w fantastycznych odbiciach ogromnych luster."
Niektóre prace
- Niobe(1961 r.)
- Przesłuchiwanym(1964 r.)
- cykl Sztandary(1965-1975)
- Golgota(1971 r.)
- Czarny krajobraz I Dzieciom Zamojszczyzny(1974 r.)
- Wyszywanie charakteru(1974 r.)
- Przesłuchanie anioła(1962 r.)
- Ratownikom górskim w Zakopanem(1959 r.)
- Rozstrzelanym partyzantom w Kuźnicach(1964 r.)
- Poległym o utrwalenie władzy ludowej na Podhalu(lub Organy)na przełęczy Snozka Kluszkowce(1966 r.)
- Płonąca Pieta koło Kopenhagi(1972 r.)
- Słoneczny rydwan w Södertälje(Szwecja)(1972)
- Ogniste ptaki w Szczecinie(1975 r.)
- Płomienne ptaki w Koszalinie(1977 r.)
- 1971 r.Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia
- 1974 r.odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- 1975 r.Nagroda Polskiego Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA dla najwybitniejszego twórcę powojennego 30-lecia
- 1976 r.Powołany przez Ministerstwo Kultury i Sztuki do Rady Programowej Plastyki
- 1976 r.Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za osiągnięcia w propagowaniu sztuki polskiej za granicą
- 1989 r.Medal Kalos Kagathos
- 1998 r.Laureatem nagrody Fundacji Kultury Polskiej
- 1999 r.tytuł Doktora honoris causa przyznany przez Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz