Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej

WIML placówka medyczna,instytut badawczy,powstały 7 stycznia 1928 roku z rozkazu Józefa Piłsudskiego.Początkowo nosił nazwę Centrum Badań Lekarskich Lotnictwa(CBLL).Od 1 sierpnia 1936 roku przemianowany na Instytut Badań Lekarskich Lotnictwa(IBLL).W okresie II wojny światowej WIML współorganizował Lotniczą Służbę Zdrowia we Francji i Wielkiej Brytanii.Za zalążek WIML można uważać utworzone w marcu 1945 r.Ruchome Laboratorium Sanitarno-Epidemiologiczne utworzone przy Dowództwie Lotnictwa WP.Kilka miesięcy później zostało przekształcone w Laboratorium Fizjologii i Higieny Lotniczej.Do Laboratorium dołączono 1 czerwca 1946 roku szpital kliniczny i powstało Centralne Laboratorium Medycyny Lotniczej,którego kierownikiem został ppłk.lek.Adam Gasperowicz.Po wojnie 1 maja 1947 roku ponownie zmienił nazwę,tym razem na Centralny Instytut Badań Lotniczo-Lekarskich(CIBLL) i przeniósł swoją siedzibę do Warszawy.14 stycznia 1955 roku został przemianowany na Wojskowy Instytut Naukowo-Badawczy i Doświadczalny Medycyny Lotniczej.Swoją obecną nazwę Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej otrzymał zgodnie z zarządzeniem MON z 21 maja 1958 roku,a 2 lata później stałą siedzibę w Warszawie przy ul.Krasińskiego 54.W Instytucie w 1959 roku rozpoczęła działalność Rada Naukowa WIML.Od 1967 roku współpracuje z Polską Akademią Nauk,a zarządzeniem przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki z 24 kwietnia 1968 roku otrzymał uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora nauk medycznych.W latach 1970–1978 WIML służył przygotowaniom do lotu człowieka w kosmos.W 1978 roku w 50 rocznicę swego istnienia został odznaczony przez Radę Państwa Orderem Sztandaru Pracy II klasy.18 kwietnia 1980 roku Minister Obrony Narodowej wydał zarządzenie Nr 15/MON w sprawie uprawnień Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej do nadawania stopni naukowych w zakresie nauk wojskowych.Na podstawie togo zarządzenia WIML został uprawniony do nadawania stopnia naukowego doktora nauk wojskowych oraz stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk wojskowych w zakresie organizacji i taktyki służby zdrowia wojsk lotniczych oraz wojsk obrony powietrznej kraju.

Historia

• 07.01.1928 rozkazem ministra spraw wojskowych(Dz.Rozk.1/28)została powołana placówka naukowo-badawcza:Centrum Badań Lekarskich Lotnictwa(CBLL)w składzie 9 lekarzy,4 urzędników,2 pracowników pomocniczych
• 1931 r.powołano Radę Naukową Centrum
• 1934 r.ukazał się Polski Przegląd Medycyny Lotniczej.W latach 1935-37 wydano dwa roczniki bibliograficzne pt.Lotnictwo i Medycyna
• 1936 r.Centrum przemianowano na Instytut Badań Lekarskich Lotnictwa(IBLL)
• 1939 r.wojna przerwała zorganizowaną działalność służby lotniczo-lekarskiej na okres kilku lat.Część personelu prowadziła działalność we Francji,a później w Wielkiej Brytanii.W tej grupie był również płk dr Antoni Fiumel,były szef IBLL
• 1945 r.za zalążek Instytutu Medycyny Lotniczej po wojnie można uważać Laboratorium Fizjologii i Higieny Lotniczej
• 01.06.1946 do Laboratorium Fizjologii i Higieny dołączony został Szpital Lotniczy w Otwocku(utworzony ze Szpitala Ewakuacyjnego nr 1763).W ten sposób powstała większa placówka lotniczo-lekarska pod nazwą Centralne Laboratorium Medycyny Lotniczej ze szpitalem na 100 łóżek.Kierownikiem tej placówki został ppłk lek.Adam Gasperowicz
• 1947 r.CLML został przemianowany na Centralny Instytut Badań Lotniczo-Lekarskich z siedzibą w Warszawie
• 1950 r.Stocznia Gdańska w myśl propozycji i koncepcji płk S.Marczewskiego wykonała komorę niskich ciśnień
• 1955 r.Centralny Instytut Badań Lotniczo-Lekarskich został przemianowany na Wojskowy Instytut Naukowo-Badawczy i Doświadczalny Medycyny Lotniczej.Pierwszym przewodniczącym Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej został ppłk dr Włodzimierz Miasopust
• 31.05.1958 Instytut uzyskał nazwę:Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej
• 1958 r.wznowiono działalność wydawniczą Medycyny Lotniczej,a od 1965 r.rozpoczęto wydawanie na prawach rękopisu Informacji Lotniczo-Lekarskiej
• 1959 r.minister obrony narodowej powołał Radę Naukową Instytutu
• 1970 r.Instytut uzyskał prawo prowadzenia przewodów doktorskich z zakresu medycyny
• 1974-83 szesnastu członków kadry naukowej oraz czternaście pielęgniarek pełniło służbę w Doraźnych Siłach Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie.Ponadto czterech pracowników prowadziło szkolenie lekarzy w Libii i Iraku
• 1976 r.przed grupą specjalistów WIML postawiono zadanie przeprowadzenia selekcji pilotów w celu wyłonienia najlepszych kandydatów do lotów kosmicznych.Pracownicy brali również udział w badaniach biologicznych prowadzonych na biosatelitach Kosmos 782,Kosmos 931 i Kosmos 1129
• 1977 r.Instytut poprzez PAN rozwiązuje problemy naukowe w ramach programu Interkosmos
• 1978 r.WIML obchodzi 50-lecie.Święto Instytutu zbiegło się z pierwszym lotem Polaka w Kosmos(27.06–05.07.1978).Z okazji 50-lecia i pierwszego lotu kosmicznego wybito dwa medale pamiątkowe.Wydano drukiem podręczniki Medycyna Lotnicza i Kosmiczna oraz Psychologia Lotnicza,które zostały wyróżnione przez ministra obrony narodowej nagrodą II i III stopnia
• 1979 r.WIML uzyskuje uprawnienia do prowadzenia przewodów habilitacyjnych z zakresu medycyny
• 1984 r.wydano nowe przepisy orzecznicze dla cywilnego i wojskowego personelu latającego
• 1986 r.na X Zjeździe PZPR wybrano na członka KC PZPR komendanta WIML płk prof.dr hab.med.S.Barańskiego
• 1987 r.powołano w Instytucie kilkuosobowy zespół odnowy biologicznej,którego celem była działalność naukowa i usługowa ukierunkowana na regenerację sił,głównie personelu latającego przebywającego na leczeniu w Instytucie
• 1988 r.Instytut obchodzi 60-lecie.Przygotowano film o działalności WIML,otwarto muzeum medycyny lotniczej,wydano książkę płk dr A.Szcześniaka Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej oraz specjalny zeszyt Medycyny Lotniczej.Wydano także dwa medale pamiątkowe i okolicznościowy znaczek pocztowy;opracowano aparat pn.FIZJOTEST do treningu fizycznego i kontroli wydolności organizmu człowieka,który został wykorzystany na stacji kosmicznej SALUT 6
• 1991 r.rozpoczęto kompleksowe badania nad przydatnością stosowania metody badania układu krążenia w warunkach obniżonego ciśnienia wokół dolnej połowy ciała
• 1992 r.zbudowano we współpracy technicznej z Instytutem Lotnictwa prototyp nowej kabiny wirówki umożliwiającej badanie pilota w różnych położeniach ciała w stosunku do kierunku przyspieszeń
• 1993 r.nawiązano współpracę naukową z Wojskowo-Cywilnym Instytutem Medycyny Środowiskowej w Toronto(Kanada)
• 1994 r.opracowano i wykonano urządzenie POWERTEST przeznaczone do diagnostyki i programowania treningu siłowego
• 1997 r.podpisano umowę o współpracy naukowej z Narodowym Holenderskim Laboratorium Medycyny Lotniczej;rozpoczęto badania na temat fotodynamicznego diagnozowania i terapii nowotworów z wykorzystaniem fotosensybilizatorów II generacji
• 1999 r.opracowano system AGAT 2-M przeznaczony do monitorowania stanu psychofizycznego pilota podczas lotu na samolotach szkolno-treningowych;doskonalenie badań i oceny reaktywności ośrodkowego układu nerwowego
• 2002 r.poszerzenie badania aktywności bioelektrycznej mózgu o stymulację multi modalną w pracowni neurofizjologii klinicznej i doświadczalnej(stymulację różnych bodźców o różnej modalności);powstanie w WIML Polskiego Towarzystwa Medycyny Lotniczej(na bazie Koła Medycyny Lotniczej Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego)
• 2004 r.WIML otrzymał amerykańską certyfikację badań medycznych i szkolenia specjalistycznego personelu latającego
• 2005 r.zakończenie wielokierunkowych badań narządu wzroku w warunkach symulowanego niedotlenienia wysokościowego w klinice Okulistycznych.Wyniki badań pozwoliły,z punktu widzenia klinicznego wyjaśnić mechanizmy adaptacyjne narządu wzroku u pilotów w warunkach awaryjnych;w WIML powstało Polskie Towarzystwo Naukowe"Człowiek w Ekstremalnych Warunkach"
• 2006 r.powstanie pracowni widzenia nocnego mającej za zadanie przygotowanie pilotów samolotów i śmigłowców do operowania w nocy,z użyciem gogli noktowizyjnych;uruchomiono w Zakładzie Radiologii nowoczesny cyfrowy aparat rentgenowski;wdrożono Instrukcję Szkolenia Specjalistycznego w zakresie medycyny lotniczej personelu latającego Sił Zbrojnych RP(Instr.DD4.10.4.)instrukcja ta jest polskim odpowiednikiem Aeromedical Training obowiązującego w NATO(STANAG 3114);przeprowadzono w Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej remont;zakupiono dla pracowni diagnostyki wysiłkowej zintegrowany system diagnostyki wysiłkowej kardiologiczno-oddechowo-metabolicznej typu ULTIMA PFX
• 2007 r.wykonanie pierwszych otworów wiertniczych badających warunki geotechniczne pod budowę nowej wirówki przeciążeniowej symulatora lotów
• 2008 r.podpisanie umowy z firmą austriacką AMST Systemtechnik GmbH na budowę nowej wirówki przeciążeniowej symulatora lotów
• 2010 r.rozpoczęcie budowy budynku wirówki;uzyskanie Certyfikatu na Polski Program Fizjologii Lotniczej wydany przez Urząd Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych;nawiązanie kontaktów pozwalających rozszerzyć zakres współpracy WIML-NASA na badanie z zakresu bioinżynierii lotniczej oraz wspólne badania kandydatów na pilotów i kosmonautów w nowej wirówce przeciążeniowej WIML
• 2011 r.uroczyste otwarcie najnowocześniejszej na świecie wirówki przeciążeniowej symulatora lotów
• 2012 r.utworzono nową pracownię Symulacyjnych Badań Psychofizjologicznych w Zakładzie Bioinżynierii Lotniczej
• 2012 r.odbyło się seminarium z astronautką NASA Marshą S.Ivins
• 2013 r.WIML został odznaczony Medalem Pamiątkowym PRO MASOVIA
• 2013 r.WIML otrzymał certyfikat potwierdzający zgodność polskiego programu szkolenia pilotów w wirówce przeciążeniowej z przepisami STANAG
• 2014 r.Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej został przyjęty w poczet członków Polskiej Platformy Technologicznej Fotoniki(PPTF),zrzeszającej przedsiębiorstwa,stowarzyszenia,wyższe uczelnie oraz instytuty badawcze funkcjonujące w Polsce w obszarze fotoniki
• 2015 r.uroczyste otwarcie Ośrodka Zintegrowanych Badań Strukturalnych i Czynnościowych Centralnego Układu Nerwowego CNSLab jednego z pierwszych na świecie laboratoriów wyposażonych w hiper polaryzator

Komendanci

• dr Adam Huszcza 1928-1934
• płk dr Antoni Fiumel 1934-1939
• dr Adam Gasperowicz 1946-1947
• dr Władysław Okniński 1947-1951
• dr Marian Chodorowski 1951-1955
• prof.dr Stanisław Haduch 1955-1964
• doc.dr hab.med.Władysław Barcikowski 1964-1967
• doc.dr hab.med.Zbigniew Jethon 1967-1970
• prof.dr hab.med Barański Stanisław 1970-1994
• płk prof.dr hab.med.Krzysztof Kwarecki 1994-1997
• płk prof.dr hab.med.Krzysztof Stanisław Klukowski 1997-2002
• p.o.płk prof.dr hab.med.Lech Henryk Kopka 2002-2003
• płk dr n.hum.Olaf Edmund Truszczyński 2003-2016
• płk dr hab.med.Ewelina Zawadzka-Bartczak 2016-obecnie

Zastępcy komendanta

• dr Włodzimierz Missiuro(1928 r.)

Dyrekcja

• dyrektor płk dr hab.med Ewelina Zawadzka-Bartczak(kardiolog)
• z-ca dyrektora ds.naukowych prof.Marek Prost(okulista)