Kazimierz Piotr Zaleski
C.Pierre Zaleski;ur.2 marca 1928 w Paryżu polski fizyk mieszkający we Francji,specjalista od spraw energii jądrowej,profesor uniwersytetów we Francji i USA.Obecnie jest także prezesem Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego we Francji zarządzającego Biblioteką Polską w Paryżu.Syn Zygmunta Lubicz-Zaleskiego(1882–1967)historyka literatury,krytyka,poety i publicysty oraz Marii z domu Zdziarskiej(1898–1987),brat przedsiębiorcy i biznesmena Romana(Romaina)Zaleskiego.Urodzony w Paryżu,spędzał co roku wakacje letnie w Polsce w posiadłościach rodzinnych.W 1939 r.wybuch II wojny światowej uniemożliwił mu powrót do Francji.Uczęszczał na tajne komplety w liceach im.Stefana Batorego i Stanisława Staszica.W 1942 r.wstąpił do Związku Walki Zbrojnej późniejszej Armii Krajowej.Po zdaniu tajnej matury wstępuje do partyzantki(30 dywizja poleska).Do sierpnia 1944 r.jego oddział brał udział w ciężkich walkach,przechodząc m.in.parokrotnie przez front niemiecko-rosyjski,by działać
za niemiecką linią.Po rozbrojeniu dywizji przez wojsko sowieckie w
sierpniu 1944 r.uciekł z Majdanka(gdzie Rosjanie zatrzymali żołnierzy i podoficerów 30 dywizji) i stara się przedostać do walczącej Warszawy.Zostaje aresztowany przez NKWD koło Garwolina
i przesłuchiwany.Przekazany polskim władzom komunistycznym,został za
przynależność do AK skazany na 10 lat więzienia na zamku w Lublinie,gdzie warunki podobne były do obozów niemieckich,a potem zostaje przeniesiony do więzienia we Wronkach(Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie unieważnił ten wyrok w 1993 r.)Zwolniony warunkowo w lutym 1946 r.dostał się na Politechnikę Warszawską(siedziba w Łodzi).Wraca następnie do Francji,gdzie studiuje na Wydziale nauk ścisłych w Paryżu i w Instytucie Radu pod kierownictwem Ireny Joliot-Curie.W listopadzie 1950 r.podjął pracę w Commissariat à l'energie atomique(CEA)przy reaktorze ZOE pierwszym reaktorze francuskim zbudowanym w
1948 r.Rozpoczął studia z zakresu fizyki;studiował nową metodę mikro dystrybucji potoków neutronowych.Publikacje na ten temat wydał
m.in.dla Francuskiej Akademii Nauk.Pracował w tym czasie nad nowym
paliwem dla reaktora,który pozwoliłby zwiększyć dwudziestokrotnie moc
ZOE.W 1954 r.polecono mu założenie zespołu,który miał uruchomić pierwszą
francuską centralę atomową wytwarzającą prąd i plutonium(G1).W tym
okresie wielkie mocarstwa zachowywały w sprawach nuklearnych tajemnicę i
Francja nie miała krytycznego eksperymentu mocy zerowej,potrzebnego
przed konstrukcją reaktora dużej mocy.W 1957 r.zorganizował w ramach CEA dział badawczo-naukowy rozwijający
koncept reaktorów na szybkich neutronach i zostaje mianowany jego
kierownikiem.Był również głównym projektantem pierwszego reaktora tego
typu we Francji.Kierował zespołem CEA Euratome prowadzącym w Centrum badawczym Cadarache
doświadczenia dotyczące reaktorów na szybkich neutronach do regeneracji
paliwa.Wydał liczne publikacje na ten temat.Był także delegatem
francuskim na konferencje atomowe ONZ w Genewie(1955,1958 i 1964 r.)Pod koniec lat 60 prowadził m.in.wykłady w Massachusetts Institute of Technology MIT(USA).Był konsultantem amerykańskich federalnych władz bezpieczeństwa atomowego NRC(Nuclear Regulation Commission)w Waszyngtonie.Pełnił przez 4 lata we francuskiej służbie dyplomatycznej funkcję
doradcy do spraw atomowych(ambasada francuska w Waszyngtonie).Pracował
przez wiele lat dla EDF(Electricité de France),kierując m.in.działem
badawczo-naukowym pracującym nad centralami na szybkich neutronach.Był
dyrektorem firmy Technicatome,odpowiedzialnej za koncepcję i
zbudowanie reaktorów Phénix i Superphénix,jak również silników
atomowych dla marynarki narodowej.Był przedstawicielem Francji w GBRA(Gaz Breeder Reactor Association)europejskim stowarzyszeniu central
na szybkich neutronach chłodzonych gazem.W latach 80 XX w.był dyrektorem stowarzyszenia ANRT(Association
Nationale des Recherches Techniques)stowarzyszenie to było wówczas
swego rodzaju akademią inżynieryjną we Francji,gdyż istniejące akademie
nie obejmowały tej dziedziny.Stworzył firmę Europtica Service
International Communication(ESIC).Równocześnie pomagał byłemu
francuskiemu ministrowi przemysłu,André Giraud,stworzyć ośrodek geopolityki energii i surowców CGEMP(Centre de
Geopolitique de l’Energie et des Matières Premières)na Uniwersytecie
Paris IX Dauphine.Obecnie jest prezesem Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego we Francji,mającego w swej pieczy słynną Bibliotekę Polską w Paryżu.Jest Administratorem Generalnym Ośrodka Badawczego Geopolityki Energii i
Surowców na Uniwersytecie Paris IX Dauphine i wykładowcą tej uczelni.Członek Biura i były prezes Międzynarodowej Akademii Energii Jądrowej(INEA;USA).Członek Biura Global Foundation(Miami,USA),wiceprezes i
członek-fundator Moscow International Energy Club.Dyrektor i
administrator holdingu finansowego w Amsterdamie.Były prezes European
Nuclear Society(ENS)organizacji grupującej ok.15 tysięcy uczonych
inżynierów i technologów europejskich.Członek honorowy i fundator
Société Française d’Energie Nucléaire(SFEN).Były dyrektor American
Nuclear Society(USA).Mieszka w Paryżu.Autor opracowania pt.Kryzys energetyczny.Zmiany klimatyczne wyczerpywanie zasobów ekonomia polityka(Instytut Europy Środkowo-Wschodniej,Lublin 2009 r.ISBN 978-83-60695-20-3;seria:"Analizy Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej")
Odznaczenia i nagrody
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz