Klemens Biniakowski

Ur.15 listopada 1902 w Nakle nad Notecią,zm.6 marca 1985 tamże polski lekkoatleta,dwukrotny olimpijczyk.Specjalizował się w biegach krótkich,zwłaszcza w biegu na 400 m.Wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 r.w biegu na 400 m i w sztafecie 4x400 m,ale odpadł w przedbiegach.Wystartował również na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 r.w sztafecie 4x400 m,ale także bez powodzenia.W Berlinie był chorążym polskiej reprezentacji olimpijskiej.Czternaście razy ustanawiał rekordy Polski.Jako pierwszy Polak przebiegł 400 m poniżej 50 sekund(12 września 1931).Wystąpił w 21 meczach reprezentacji Polski(12 zwycięstw indywidualnych).
Zdobył 22 tytuły mistrza Polski:

• bieg na 200 m 1930,1932,1933,1934,1935 r.
• bieg na 400 m 1928,1930,1931,1932,1933,1934,1935 r.
• sztafeta 4x100 m 1931,1935 r.
• sztafeta 4x400 m 1931,1932,1933,1934 r.(2 razy),1935 r.
• sztafeta szwedzka 1934 r.
• sztafeta olimpijska 1934 r.

Czterokrotnie był wicemistrzem Polski:

• bieg na 200 m 1931 r.
• sztafeta 4x100 m 1933,1934 r.
• sztafeta 4x400 m 1930 r.

Zdobył brązowe medale w sztafecie 4x100 m w 1932 i 1934 r.
Rekordy życiowe Biniakowskiego:

• bieg na 100 m 10,6 s
• bieg na 200 m 22,1 s
• bieg na 400 m 48,8 s

Był zawodnikiem Sokoła Nakło(1920-1925),Polonii Bydgoszcz(1926-1928) i Warty Poznań(1929-1937).Walczył w kampanii wrześniowej.Potem usiłował uciec do Szwecji,schwytany przez Niemców został osadzony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen,a od 1942 r.Neuengamme.Po wyzwoleniu był działaczem sportowym i trenerem lekkoatletycznym.