Gabriela Cwiojdzińska

Gabriela Teresa Cwojdzińska z domu Goślińska(ur.21 lutego 1928 w Poznaniu)polska pedagog,pianistka,działaczka społeczna,opozycjonistka w okresie PRL,senator I kadencji.

Życiorys
Urodziła się w rodzinie o tradycjach muzycznych,od 1938 r.w poznańskim konserwatorium uczyła się gry na fortepianie.Od 1943 r.zajmowała się działalnością kolporterską w ramach Armii Krajowej.Jednocześnie w latach okupacji kontynuowała edukację muzyczną na prywatnych lekcjach u Haliny Ekier(siostry Jana Ekiera)w Krakowie.Po wojnie nadal była jej uczennicą w Średniej Szkole Muzycznej w Krakowie.Od 1949 r.występowała w chórze Filharmonii Krakowskiej,od 1955 r.zajmowała się redakcją programów koncertowych(w Łodzi i Krakowie).W 1958 r.ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie w specjalności teoria muzyki,pracę dyplomową przygotowując pod kierunkiem Aleksandra Frączkiewicza.Do 1964 r.pracowała w szkołach muzycznych w Lublinie w liceum muzycznym uczyła przedmiotów teoretycznych,w szkole podstawowej muzycznej prowadziła lekcje gry na fortepianie,akompaniowała w audycjach szkolnych w Filharmonii Lubelskiej.Następnie do 1978 r.była pedagogiem w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Koszalinie,a także pianistką w Filharmonii Koszalińskiej.Prowadziła z mężem studium organistowskie w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie.Wchodziła w skład Koszalińskiego Trio Fortepianowego.W 1980 r.zaangażowała się w tworzenie miejskiego Klubu Inteligencji Katolickiej i „Solidarności”.Była wiceprzewodniczącą komisji zakładowej w swoim miejscu pracy,wchodziła w skład regionalnego komitetu zajmującego się więźniami politycznymi.Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracowała z podziemiem.3 maja 1982 została internowana,zwolniono ją 31 sierpnia tego samego roku.Kontynuowała działalność na rzecz pomocy represjonowanym i ich rodzinom(we współpracy m.in.z Komitetem Prymasowskim).Kierowała diecezjalnym komitetem biskupim zajmującym się taką działalnością.W swoim domu zorganizowała punkt dystrybucji nielegalnych wydawnictw.Zajmowała się też redagowaniem,drukiem i kolportażem pism„CDN” i „Gazety Wojennej”.W 1984 r.ponownie została zatrzymana za przewożenie ulotek,a także sztandaru ufundowanego przez byłych internowanych.Od 1989 do 1991 r.była senatorem I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego,reprezentując województwo koszalińskie.W wyborach parlamentarnych pokonała m.in.ówczesnego ministra,Aleksandra Kwaśniewskiego.W trakcie kadencji należała do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego,później przystąpiła do Parlamentarnego Klubu Unii Demokratycznej.Brała udział w pracach Komisji Kultury,Środków Przekazu,Nauki i Edukacji Narodowej oraz Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą.Nie ubiegała się o reelekcję,rezygnując z aktywności politycznej.W 1990 r.była wśród założycieli Stowarzyszenia„Wspólnota Polska”,przez trzynaście lat zasiadała w jego władzach krajowych i regionalnych.Prowadziła aktywną działalność społeczną jako pedagog muzyczny w Koszalinie:organizowała koncerty umuzykalniające dla dzieci i młodzieży(w tym w 1992 r.zainicjowała Warsztaty Artystyczne Chórów Polonijnych),sesje naukowo-artystyczne pedagogów muzycznych,kursy metodyczne dla nauczycieli szkół muzycznych.Udzielała się także w takich organizacjach,jak Związek Zawodowy Pracowników Kultury i Sztuki,Związek Nauczycielstwa Polskiego,Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków(członek zarządu Sekcji Pedagogów).
Odznaczenia
Odznaczona m.in.Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski(1981 r.)Złotym Krzyżem Zasługi(1973 r.)Medalem Polonia Mater Nostra Est(1997 r.)Odznaką Honorową„Zasłużony Działacz Kultury”oraz odznakami Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków.