Sala Posiedzeń w Sejmie

Sejmowa Sala Posiedzeń największa sala znajdująca się w gmachu C-D wchodzącym w skład kompleksu budynków Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.Od 1928 r.miejsce obrad Sejmu.

Historia
Salę zaprojektował Kazimierz Skórewicz.Budowę gmachu rozpoczęto w maju 1925 r.zakończono w marcu 1928 r.Po raz pierwszy Sejm RP obradował w niej 27 marca 1928.W czasie drugiej wojny światowej uległa ona częściowemu zniszczeniu.Budynki sejmowe(w tym Salę Posiedzeń)odbudowano w latach 1946–1947.Rekonstrukcja trwała 9 miesięcy.Tu odbyło się pierwsze powojenne posiedzenie Sejmu Ustawodawczego 4 lutego 1947.W latach 1952–1989 miejsce obrad Sejmu PRL.Od tego czasu ponownie sala posiedzeń Sejmu RP.4 lipca 1989 w Sali Posiedzeń odbyło się inauguracyjne posiedzenie Senatu I kadencji.Od 1994 r.w Dzień Dziecka w sali zbierają się posłowie Sejmu Dzieci i Młodzieży.W 1997 r.posłowie Akcji Wyborczej Solidarność Tomasz Wójcik i Piotr Krutul samowolnie powiesili w sali drewniany krzyż łaciński.W 2009 r.salę,włącznie z mównicą,w pełni dostosowano dla osób poruszających się na wózkach.
Architektura
Kasetonowy strop Sali Posiedzeń po wojnie zastąpiono nową,lekką konstrukcją lotniczą o wadze 12 ton.Poprawiono również jej akustykę m.in.pod świetlikiem podwieszono szklany plafon o łamanych płaszczyznach,co miało poprawić słyszalność i spowodować rozpraszanie się światła.Ściany wewnętrzne wykonane są z marmuru belgijskiego.Pozostałe materiały były pochodzenia krajowego.Architekt Stefan Sienicki zaprojektował dębowe fotele,stoły i balustradę.Dziełem Aleksandra Żurakowskiego,którego rzeźby zdobiły Salę Posiedzeń także przed wojną,jest 12 płaskorzeźb na drewnianej balustradzie oddzielającej prezydium od ław poselskich.Są to personifikacje(patrząc od lewej)Nauki,Budownictwa,Żniw,Wojska,Sprawiedliwości(Sądownictwa),Przemysłu,Rolnictwa,Sztuk Pięknych,Rybołówstwa,Leśnictwa,Nauk Technicznych i Sztuk Plastycznych.Autorstwa Żurakowskiego są również znajdujące się na balustradzie rzeźbione orły z herbami Łowicza,Legnicy,Jeleniej Góry i Warszawy(strona lewa)oraz Gniezna,Krakowa,Wrocławia i Poznania(strona prawa).Na mównicy poselskiej rzeźbiarz odtworzył jednak z poważnymi zmianami swoją przedwojenną płaskorzeźbę,personifikację Historii(Dziejopisarstwa).Ścianę zewnętrzną sali zdobi fryz złożony z osiemnastu płyt z płaskorzeźbami.