Wiesław Olszak

Wiesław Bogumił Olszak(ur.21 lipca 1925 w Kielcach)polski inżynier,profesor nauk technicznych,od 1972 do 1975 r.prorektor Politechniki Szczecińskiej.
Życiorys
W okresie okupacji niemieckiej uczył się na tajnych kompletach,zdając egzamin maturalny i zostając absolwentem Liceum im.Stefana Żeromskiego w Kielcach.W latach 1944–1945 był żołnierzem oddziałów Armii Krajowej pod dowództwem Zbigniewa Kruszelnickiego ps.„Wilk” i Mariana Sołtysiaka ps.„Barabasz”.Nosił pseudonim„Selim”.Za działalność partyzancką został odznaczony w latach 80 Krzyżem Partyzanckim i Krzyżem AK.W 1951 r.ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.W 1962 r.na Politechnice Warszawskiej uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych w oparciu o rozprawę pt.Analiza procesu frezowania obwodowego z punktu widzenia dokładności i sztywności układu OPN ze szczególnym uwzględnieniem stanu geometrycznego powierzchni obrabianej.Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1975 r.zaś profesora zwyczajnego w 1990 r.Początkowo zatrudniony był jako młodszy asystent w Katedrze Mechanicznej Obróbki Materiałów AGH.Następnie został skierowany do pracy w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Ostrowie Wielkopolskim,w których kierował działem przygotowania produkcji.W 1952 r.podjął pracę w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie,przekształconej w 1955 r.w Politechnikę Szczecińską.Na uczelni tej był od 1969 do 1972 r.dziekanem Wydziału Budowy Maszyn i Okrętów oraz w latach 1972–1975 prorektorem.Pełnił również funkcję dyrektora Instytutu Technologii Mechanicznej(1981–1995).W 1995 r.przeszedł na emeryturę,w 2009 r.związał się z nowo powstałym Zachodniopomorskim Uniwersytetem Technologicznym w Szczecinie.Specjalizuje się w technologii maszyn(proces frezowania,plastyczna obróbka gwintów na obrabiarkach skrawających).Jest autorem ponad 100 publikacji,w tym podręcznika akademickiego pt.Obróbka skrawaniem(Warszawa 2008 r.)W latach 1971–1979 był członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN.W 1996 r.za wybitne osiągnięcia w działalności naukowo-badawczej oraz zasługi w pracy dydaktycznej,został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.Wcześniej wyróżniony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim OOP.21 października 1996 otrzymał tytuł doctora honoris causa Politechniki Szczecińskiej,a 24 września 2015 Politechniki Świętokrzyskiej.