Szczepan Styranowski

Ur.26 grudnia 1923 w Toruniu polski sędzia i działacz państwowy,poseł na Sejm PRL VIII kadencji(1980–1985).
Życiorys
Urodził się na Pomorzu w rodzinie inteligenckiej(w dniu św.Szczepana).W czasie okupacji niemieckiej wraz z rodziną przesiedlony na teren Generalnego Gubernatorstwa,był żołnierzem Armii Krajowej.W 1951 r.ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika,jednak jeszcze w trakcie nauki podjął pracę w przedsiębiorstwach handlowych Torunia.W 1955 r.zdał egzamin na aplikację przy Sądzie Wojewódzkim w Olsztynie.W 1956 r.został sędzią powiatowym w Nowym Mieście Lubawskim,a rok później w Pasłęku.Od 1958 do 1966 r.sprawował funkcję prezesa Sądu Powiatowego w Lidzbarku Warmińskim oraz Biskupcu Reszelskim.Od 1966 r.zasiadał w Sądzie Wojewódzkim w Olsztynie(od 1973 r.jako wiceprezes).Podczas działalności w Lidzbarku i Biskupcu nie stronił od zaangażowania w sprawy społeczne.Założył klub młodzieżowy„Pojezierze”na lidzbarskim Zamku,a w Biskupcu Klub Przyjaciół Starszego Człowieka.W 1964 r.wstąpił do Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej i do Stronnictwa Demokratycznego.Sprawował mandat radnego Powiatowej Rady Narodowej Lidzbarka Warmińskiego i Biskupca oraz Miejskiej Rady Narodowej Olsztyna.W 1973 r.uzyskał mandat członka Wojewódzkiej Rady Narodowej w stolicy Warmii i Mazur.W 1980 r.wybrany z miejsca mandatowego w skład Sejmu VIII kadencji.Zasiadał w Komisjach:Prac Ustawodawczych,Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości,Skarg i Wniosków oraz Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.W październiku 1982 r.jako jeden z ośmiu posłów SD nie poparł rządowej propozycji delegalizacji NSZZ„Solidarność”,za co w czerwcu 1983 r.Centralny Sąd Partyjny ukarał go upomnieniem.Po zakończeniu kadencji powrócił do wykonywania obowiązków sędziego,które pełnił do przejścia na emeryturę w 1991 r.Od tego czasu poświęcił się działalności społecznej,prowadzi m.in.bezpłatne porady prawne dla mieszkańców Olsztyna,działa również na rzecz ochrony jego zabytków.Nadal działa w Polskim Komitecie Pomocy Społecznej:jest prezesem Zarządu Wojewódzkiego oraz członkiem Rady Naczelnej.Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz,w 1970 r.Srebrnym Krzyżem Zasługi.W 2004 r.nagrodzony tytułem Prawnika Pro Bono za działalność społeczną w konkursie organizowanym przez Fundację Uniwersyteckich Poradni Prawnych pod patronatem Naczelnej Rady Adwokackiej,Krajowej Rady Radców Prawnych oraz dziennika„Rzeczpospolita”.W IV edycji konkursu(2006/2007)znalazł się w jego kapitule.