Ludwik Chałubiński

Ur.2 sierpnia 1860 w Warszawie,zm.17 kwietnia 1933 w Zakopanem polski taternik,inżynier-chemik,syn Tytusa i Anny z Leszczyńskich.Był jednym z najlepszych taterników swoich czasów.Zaczął wędrować po Tatrach w wieku 14 lat,początkowo razem z ojcem.28 czerwca 1877 r.wraz z Wojciechem Rojem i Maciejem Sieczką dokonał pierwszego wejścia na Mięguszowiecki Szczyt Wielki.Do ważniejszych dokonań należą także pierwsze znane wejście na Młynarza(ok.1885 r.)drugie wejście na Baranie Rogi(1884 r.) i trzecie wejście na Durny Szczyt(1881 r.)Wspinał się również w Alpach,gdzie wszedł między innymi na Großglockner i Aletschhorn(wraz z Karolem Potkańskim).Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.Jego córka Aniela Chałubińska była znanym polskim geografem i geologiem,a syn Stefan nauczycielem,taternikiem,przewodnikiem tatrzańskim I klasy,instruktorem narciarstwa,ratownikiem TOPR,członkiem honorowym Koła Przewodników Tatrzańskich w Zakopanem.