Eugeniusz Pankiewicz

Ur.15 grudnia 1857 w Siedlcach,zm.24 grudnia 1898 w Warszawie kompozytor,pianista,pedagog,brat Józefa Pankiewicza.Ukończył gimnazjum w Lublinie,uczył się również gry na fortepianie m.in.u Józefa Wieniawskiego,a od 1876 r.w Instytucie Muzycznym,potem w konserwatorium w Moskwie.W latach 1883-1885 i 1889-1894 prowadził klasę fortepianu w Instytucie Muzycznym i Instytucie Maryjnym.Występował jako pianista,solista i kameralista na koncertach w kraju i za granicą w Wiedniu,w Dreźnie,Berlinie i Lipsku,organizowanych przez Towarzystwo Śpiewacze„Lutnia” i Warszawskie Towarzystwo Muzyczne.Już w czasie nauki w gimnazjum rozpoczął działalność kompozytorską pisząc głównie utwory fortepianowe.Skomponował około 50 pieśni solowych,około 15 pieśni chóralnych i ponad 30 utworów fortepianowych i wariacji na kwartet smyczkowy.W swej twórczości nawiązywał do folkloru i muzyki ludowej.Jego utwory cechuje doskonała technika polifoniczna oraz zaawansowana harmonika zbliżona do impresjonicznej,stanowią one znaczącą pozycję w muzyce polskiej.