Zenobiusz Bednarski

Zenobiusz Michał Bednarski(ur.1 stycznia 1923 w Pińczowie,zm.29 września 2014)polski lekarz ftyzjatra,historyk medycyny.

Życiorys
Był synem Michała i Antoniny z Zielińskich.W rodzinnym Pińczowie ukończył szkołę powszechną i rozpoczął naukę gimnazjalną,którą kontynuował w Gimnazjum i Liceum im.Grzegorza Piramowicza w Augustowie.W chwili wybuchu II wojny światowej przebywał w Pińczowie;przez pewien czas uczęszczał na tajne komplety oraz pracował jako robotnik melioracyjny.W lipcu 1943 r.został skierowany na przymusowe roboty w kamieniołomach marmuru w Rykoszynie,gdzie po kilku tygodniach przeżył spalenie obozu przez oddział Armii Krajowej.W ramach robót wykonywał także prace przy wymianie szyn i rozjazdów oraz zakładaniu kolejowych linii telefonicznych w okolicach Kielc.W lipcu 1944 r.zbiegł z obozu kieleckiego,ale już jesienią tegoż roku ponownie trafił na roboty,tym razem przy kopaniu rowów strzeleckich,bunkrów i innych umocnień wojskowych w okolicy Pińczowa.W lutym 1945 r.powrócił do przerwanej nauki i w czerwcu 1946 r.zdał maturę w Gimnazjum i Liceum im.Hugona Kołłątaja w Pińczowie.Rozpoczął wówczas studia na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej w Gdańsku,wkrótce przemianowanej na Akademię Medyczną.Dyplom lekarza uzyskał 5 kwietnia 1952.Po bezskutecznych staraniach o zatrudnienie w Klinice Chorób Zakaźnych macierzystej uczelni skierowany został do Państwowego Sanatorium Przeciwgruźliczego w Prabutach,gdzie był lekarzem od lipca 1952 do września 1953 r.Jesienią 1953 r.przeniósł się do Olsztyna;pracował początkowo w Ośrodku Zdrowia mieszczącym się w Starym Ratuszu,a od stycznia 1954 r.w Centralnej Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej.Z inicjatywy dyrektora tej placówki Czesława Zaworskiego rozpoczął szczepienia przeciwgruźlicze BCG noworodków metodą śródskórną dwupunktową,zastępując szczepienia doustne.Zebrane z tej akcji obserwacje przedstawił w publikacji Śródskórne szczepienia BCG noworodków metodą dwupunktową(z Cz.Zaworskim i A.Krzyszkowską).W 1956 r.uzyskał specjalizację I stopnia,a dwa lata później II stopnia w zakresie ftyzjatrii.Od lipca 1957 r.był ordynatorem,a od stycznia 1959 r.ordynatorem II Oddziału w Państwowym Sanatorium Przeciwgruźliczym w Olsztynie(od 1970 r.pod nazwą Szpital Specjalistyczny Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc).W latach 1961-1969 kierował działem rehabilitacji Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej.W 1956 r.zorganizował i przez dziewięć lat kierował Półsanatorium Akademickim dla chorych na gruźlicę studentów Wyższej Szkoły Rolniczej.W olsztyńskim sanatorium przeciwgruźliczym Bednarski zainicjował badania bronchoskopowe(1957 r.)cienko igłową biopsję płuc(1970 r.)wykonywanie odcisków z wycinków oskrzelowych i ich badanie cytologiczne(1977 r.)Był wieloletnim koordynatorem badań nad metodami leczenia nowo wykrytej gruźlicy płuc w województwie olsztyńskim,współpracując z zespołem profesora Mariana Zierskiego w II Klinice Gruźlicy i Chorób Płuc Instytutu Gruźlicy,Ośrodek Badań w Łodzi,oraz z Zespołem Naukowo-Badawczym ds.Chemioterapii Gruźlicy.W zakresie chirurgicznego leczenia chorób płuc i nowotworów oskrzeli współpracował z profesorem Stanisławem Mlekodajem z gdańskiej Akademii Medycznej.Stopień doktora nauk medycznych uzyskał 15 maja 1975 na Akademii Medycznej w Gdańsku,przedstawiając rozprawę Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Dorpackiego w latach 1802-1889(promotor profesor Tadeusz Bilikiewicz).W czerwcu 1991 r.przeszedł na emeryturę,pracował na pół etatu jeszcze do czerwca 1996 r.W latach 1992-2002 redagował„Biuletyn Lekarski”,organ Okręgowej Warmińsko-Mazurskiej Izby Lekarskiej w Olsztynie,a od 1993 r.był sekretarzem redakcji„Rocznika Medycznego”,periodyku naukowego środowiska lekarskiego Warmii i Mazur.
Życie prywatne
Żonaty(żona Lidia,ur.1928 r.nauczycielka geografii w liceum w Olsztynie),miał trzy córki(Ewa,ur.1954 r.absolwentka Wydziału Ochrony Wód i Rybactwa Śródlądowego Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie;Hanna,ur.1955 r.lekarz pediatra;Iwona,ur.1959 r.doktor nauk medycznych,anestezjolog).
Publikacje
Do 1995 r.ogłosił 204 publikacje,część poświęconych gruźlicy i chorobom płuc,część z historii medycyny.Wśród prac medycznych można wymienić m.in.Zapalenie płuc wywołane przez pałeczki Klebsiella pneumoniae powikłane wysiękowym zapaleniem osierdzia(1977 r.) i Ciała obce w drzewie tchawiczo-oskrzelowym ludzi dorosłych(1990 r.)obie wyróżnione przez Oddział Olsztyński Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.Z historii medycyny Bednarski ogłosił m.in.opracowanie Bibliografia prac lekarzy Warmii i Mazur za lata 1975-1992(1992 r.)słowniki biograficzne Lekarze Warmii i Mazur 1945-1995(1997 r.) i Lekarze Warmii i Mazur 1945-1999(1999 r.)a także kilka rozpraw dotyczących związków Polaków z uniwersytetem w Dorpacie Egzamin wstępny na uniwersytet w Dorpacie przed 120 laty na podstawie listów Stanisława Janikowskiego,Historia powstania,sylwetki założycieli i członków zarządu Towarzystwa byłych Wychowanków Cesarskiego Uniwersytetu Juriewskiego(dawnego Dorpackiego)w Warszawie,Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Dorpackiego w latach 1802-1889(rozprawa doktorska,wydana przez Ośrodek Badań Naukowych im.Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie w 2002 r.)Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Dorpacko-Jurjewskiego w latach 1889-1918 i Estońskiego Uniwersytetu Narodowego w latach 1919-1940(2005 r.)Wspólnie z córkami Iwoną i Hanną wydał opracowanie Polscy medycy,dentyści,farmaceuci,pielęgniarki i położne na uniwersytetach bejruckich w latach 1941-1952(Olsztyn 2010 r.)Ponadto na łamach„Rocznika Medycznego”Bednarski ogłosił wspomnienia Moje życie po otrzymaniu nakazu pracy(1996 r.tom IV).
Nagrody i odznaczenia
Został odznaczony m.in.Srebrnym Krzyżem Zasługi,Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,odznakami„Za wzorową pracę w służbie zdrowia” i „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”.