Krzysztof Dunin-Wąsowicz

Ur.22 stycznia 1923 w Warszawie,zm.9 maja 2013 tamże polski historyk,varsavianista,profesor zwyczajny historii w Instytucie Historii PAN.

Życiorys
Ukończył gimnazjum i liceum im.Księcia Józefa Poniatowskiego na Żoliborzu(dziś mieszczące się w Śródmieściu przy ul.Nowolipie 8).Maturę uzyskał jako uczestnik tajnego nauczania.Studiował na tajnych kompletach historii Uniwersytetu Warszawskiego(ukończył je w 1946 r.)W czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej(podchorąży pułku„Baszta”kompania K4).Był członkiem organizacji młodzieży socjalistycznej„Płomienie” i członkiem redakcji pisma„Płomienie”.Współpracownik Rady Pomocy Żydom„Żegota”.Aresztowany 13 kwietnia 1944,po pobycie w alei Szucha i na Pawiaku został wywieziony do obozu koncentracyjnego Stutthof,z którego uciekł podczas ewakuacji w lutym 1945 r.Po 1945 r.działacz Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej(m.in.wiceprzewodniczący Komitetu Wykonawczego) i PPS.Uczestnik Klubu Krzywego Koła.W latach 1988–1990 członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.Po 1989 r.aktywny działacz Polskiej Partii Socjalistycznej,m.in.w 1995 r.sekretarz ds.międzynarodowych CKW PPS.W 1999 r.raniony przez działaczy Ligi Republikańskiej w trakcie lewicowego pochodu 1 maja.Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Historycznej PPS.Wraz z matką Janiną Dunin-Wąsowiczową został odznaczony medalem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.Odznaczony w październiku 2007 r.przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski,za udział w ratowaniu osób narodowości żydowskiej.Autor 22 książek i 420 prac naukowych z historii nowożytnej i najnowszej.Wiceprezes Towarzystwa Naukowego im.Adama Próchnika,członek Rady Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego.Autor haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego.Ojciec Stefana Dunin-Wąsowicza i Pawła Dunin-Wąsowicza.