Kazimierz Mordasewicz

Ur.1859 r.w Mińsku,zm.1923 r.w Paryżu polski malarz,głównie portrecista,ale również pejzażysta,malarz religijny.W 1881 roku,po zakończeniu kariery wojskowej,wstąpił do Warszawskiej Szkoły Rysunku,studiował u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego.W 1882 r.wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu.W 1888 roku za obraz Chrystus uzdrawiający ślepców otrzymał mały złoty medal i tytuł"kłassnyj chudożnik"II stopnia.W 1891 roku założył w Warszawie pracownię malarstwa portretowego.Wykonał portrety m.in.Henryka Sienkiewicza,Elizy Orzeszkowej,Stefana Żeromskiego,prezydenta Raymonda Poincaré.Prowadził również działalność ilustratorską.Swoje prace wystawiał w TZSP w Warszawie,warszawskich salonach Aleksandra Krywulta i S.Kulikowskiego,w TPSP w Krakowie.W 1900 roku na Wystawie Powszechnej w Paryżu otrzymał wyróżnienie za Portret Kobiety.Wiele podróżował m.in.do Wiednia,Monachium,Paryża,Florencji,Rzymu,Neapolu,Wenecji,Bawarii i Szwajcarii.Z podróży do Hiszpanii przywiózł zauroczenie Velazquezem.Posługiwał się głównie pastelem,ale również farbą olejną,tuszem,akwarelą.Wśród licznych portretów(około 800)można znaleźć wizerunki:Ireny Solskiej,Mieczysławy Ćwiklińskiej,Bolesława Prusa.W początkowym okresie twórczości malował również pejzaże i sceny rodzajowe.