Józef Hornowski

Józef Stanisław Hornowski(ur.30 lipca 1874,zm.9 września 1923 w Warszawie)polski lekarz,anatomopatolog,profesor zwyczajny nauk medycznych.Był synem Józefa Włodzimierza,właściciela Łochowa w powiecie węgrowskim i Łucji z Dunin-Borkowskich,pamiętnikarki.Jego bratem ciotecznym był Medard Downarowicz,dziadkiem zaś Józef Gabriel Walenty Hornowski h.Korczak,po kądzieli krewny Cypriana Norwida zwany przez poetę„wujem Józefem”.Ukończył Gimnazjum Męskie w Lublinie w 1895 roku i wyjechał do Dorpatu,na Uniwersytecie Dorpackim studiował medycynę pod kierunkiem Augusta Raubera oraz Juliusa Kemela,którego podręcznik zoologii przetłumaczył na język polski.W 1898 r.przeniósł się do Warszawy i kontynuował naukę na Uniwersytecie Warszawskim,pod kierunkiem Konstantego Uszyńskiego napisał swoją pierwszą pracę Chemotaxis.Za udział w strajku uniwersytetów rosyjskich,który miał miejsce na przełomie 1898 i 1899 r.został przeniesiony do Wilna,po roku powrócił do Warszawy i na uczelnię.Równocześnie rozpoczął wówczas pracę jako asystent Kazimierza Zielińskiego w Szpitalu Przemienienia Pańskiego,a wkrótce po tym jego felietony medyczne zaczęto publikować w czasopiśmie„Wszechświat”.Podczas studiów uniwersyteckich jego szczególną uwagę zwracała anatomia patologiczna i histopatologia,promotorem jego pracy dyplomowej był Zdzisław Dmochowski.Po ukończeniu studiów w 1900 r.wyjechał na dwa lata do Berlina,gdzie pod kierunkiem Ludwiga Picka pogłębiał swoją wiedzę z zakresu anatomopatologii.Od 1905 r.przez rok pełnił funkcję kierownika ambulatorium,pracowni rentgenowskiej i prosektorium w Szpitalu Przemienia Pańskiego.Równocześnie intensywnie pracował naukowo,korzystając z pracowni histologicznej Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego,którą kierował Henryk Ferdynand Hoyer,przygotowywał kolejne prace.W 1907 r.wyjechał do Lwowa,gdzie otrzymał etat asystenta w Zakładzie Anatomii Patologicznej Uniwersytetu Lwowskiego.Rok później uzyskał tytuł doktora medycyny,w 1911 r.stopień docenta,a w 1914 r.profesora nadzwyczajnego,został wówczas głównym prosektorem w zakładzie dla psychicznie chorych w Kulparkowie.W 1917 r.posiadając w dorobku ponad sześćdziesiąt prac naukowych uzyskał tytuł profesora zwyczajnego,dwa lata później powierzono mu kierowanie Katedrą Anatomii Patologicznej Uniwersytetu Warszawskiego.
Członkostwo

• prezes Towarzystwa Biologicznego
• prezes Towarzystwa Lekarskiego
• członek Towarzystwa Powszechnych Wykładów Wszechnicy i Politechniki
• członek Akademii Nauk Lekarskich
• członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
• członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności
• członek Państwowej Rady Zdrowia