Alfred Schreyer

Jid.אַלפֿרעד שרייער;ur.8 maja 1922 w Drohobyczu,zm.25 kwietnia 2015 w Warszawie polski skrzypek,śpiewak i działacz społeczno-kulturalny żydowskiego pochodzenia.Był ostatnim żyjącym w Drohobyczu uczniem Brunona Schulza.

Życiorys
Pierwsze lata życia mieszkał w Jaśle,gdzie jego ojciec dr Beno Schreyer,piastował funkcję kierowniczą w miejscowej rafinerii ropy naftowej.Od 1932 r.uczęszczał do Prywatnego Gimnazjum im.Henryka Sienkiewicza w Drohobyczu,gdzie był uczniem Józefiny Szelińskiej.Następnie od 1934 r.uczył się w drohobyckim Gimnazjum Państwowym im.Króla Władysława Jagiełły.Tam miał okazję przez cztery lata uczestniczyć w zajęciach z rysunku i prac ręcznych prowadzonych przez Brunona Schulza.W czasie II wojny światowej została zamordowana cała jego rodzina;ojciec,brat i babcia w komorze gazowej,a matka i dziadek przez rozstrzelanie.Był więźniem kilku niemieckich obozów koncentracyjnych,kolejno w Płaszowie,Gross-Rosen,Buchenwaldzie i Taucha pod Lipskiem.Techniczne umiejętności zawdzięczane Schulzowi niejednokrotnie uratowały mu życie w latach okupacji.W 1946 r.powrócił do Drohobycza.Ukończył studia muzyczne na Uniwersytecie Pedagogicznym w Drohobyczu.Był nauczycielem w Liceum Muzycznym im.Barwińskiego,natomiast w 1991 r.założył chór dziecięco-młodzieżowy"Odrodzenie".Będąc na emeryturze występował na okazyjnych koncertach grając na skrzypcach i śpiewając piosenki jidysz i przedwojenne polskie tanga.Położył zasługi w przywracaniu pamięci o Brunonie Schulzu,m.in.uczestnicząc w kolejnych edycjach Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu.Zmarł podczas pobytu w Warszawie.Pochowany został 1 maja 2015 na cmentarzu przy ulicy 22 Stycznia w Drohobyczu.Ceremonię na cmentarzu poprzedziło pożegnanie w miejscowej synagodze Chóralnej.
Odznaczenia
W 2012 r.został odznaczony Złotym Medalem"Zasłużony Kulturze Gloria Artis" i Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej.