Szymon Rudnicki

Herbu Lis(1552–1621)biskup warmiński w latach 1604-1621,sekretarz wielki koronny od 1601 roku.Szymon Rudnicki urodził się 20 października 1552 w Rzeczycy k.Gopła.Swoją edukację rozpoczął w Kaliszu,później studiował w Krakowie,Bolonii i Rzymie.W Rzymie kilka lat przebywał na dworze kardynała Stanisława Hozjusza.W kraju pracował na dworze króla Stefana Batorego,a później Zygmunta III.Pracując w kancelarii królewskiej pełnił funkcje sekretarza królewskiego,a później koronnego.W międzyczasie otrzymał kilka beneficjów kościelnych,w tym kanonikat w kapitule warmińskiej.Po wyborze biskupa Tylickiego na biskupstwo kujawskie zajął jego miejsce w diecezji warmińskiej.Rudnicki nie znał języka niemieckiego,ale biegle posługiwał się łaciną.Był dobrym gospodarzem diecezji.Przeprowadził wizytacje kilkudziesięciu parafii.Był fundatorem budowli sakralnych i stypendiów.W 1611 konsekrował kaplicę sióstr katarzynek w Braniewie,w 1616 konsekrował kościół w Królewcu,w 1617 odzyskał na rzecz katolików kościół św.Mikołaja w Elblągu,w 1619 konsekrował kaplicę w Świętej Lipce.Rudnicki kilka razy przebywał w Królewcu jako komisarz króla i Korony w sprawie egzekwowania praw stanów pruskich w Prusach Książęcych i zobowiązań lenna pruskiego.Utrzymywał ożywione kontakty towarzyskie z Janem Zygmuntem,który bywał w Lidzbarku i Łaniewie biskupim zwierzyńcu.Rudnicki jako biskup doprowadził do wydania dekretu papieskiego w sprawie nadania tytułu biskupa sambijskiego biskupom warmińskim.Przeprowadził też reformę liturgii,likwidując warmińskie odrębności liturgiczne oraz w 1616 wydał drukiem ustawy synodalne.Rudnicki zmarł 4 lipca 1621 w Lidzbarku Warmińskim.Pochowany został w katedrze we Fromborku.