Mikołaj Wolski

Z Podhajec herbu Półkozic(ur.1553 w Podhajcach,zm.9 marca 1630)polski marszałek wielki koronny od 1616,marszałek nadworny koronny od 1600,dyplomata,starosta krzepicki i olsztyński,skarbnik rawski.
Życiorys
Ojcem jego był Stanisław Wolski(*1523-†1566)kasztelan sandomierski,marszałek nadworny warszawski,starosta krzepicki.Zwiedził wszystkie prawie kraje Europy.Wychowany na dworze Maksymiliana księcia Austrii.Następnie po pobycie przez 16 lat na dworze cesarza Rudolfa,powrócił do ojczyzny.Wysyłany był w różnych poselstwach.W kraju dla biegłości wielkiej w prawie i zasług,sprawował znakomite godności.Ożenił się z Teodorą Bielską,z którą miał córkę Petronelę z Podhajec,poślubioną przez burgrabię krakowskiego Krzysztofa Rogowskiego.Sprowadził z zagranicy do Polski wielu rzemieślników.Przebywając w Rzymie,jako poseł Zygmunta III Wazy,do papieża Klemensa VIII,bardzo upodobał sobie zakon Kamedułów,którzy zobowiązali się przysłać do Polski paru zakonników,jednak pod warunkiem,że wystawi im klasztor i zapewni odpowiednie fundusze na ich utrzymanie.W rynku w Kłobucku wybudował murowany pałac,połączony nadziemnym przejściem z kościołem św.Marcina i Małgorzaty.Budynek nie przetrwał jednak do czasów obecnych,nie wiadomo dokładnie kiedy został zburzony.W 1578 roku po otrzymaniu zgody króla Stefana Batorego wykupuje kuźnice w swoich starostwach.W 1607 roku wykupuje kuźnicę w Łojkach,w 1620 roku kuźnicę w Łaźcu i Wąsoszy.Dwie ostatnie wykupuje od wdowy po ostatnim kuźniku z rodu Konopków.W Łaźcu wystawia piec do odlewania dział,w Łojkach zakłada druciarnię i blacharnię,w Pankach odlewnię dział,moździerzy i kul.Zakłada kuźnice w Poczesnej(Poczesna Druga lub Klepaczka)oraz w 1620 roku w Nieradzie(działała 10 lat,po śmierci Mikołaja wolskiego zamieniona na folwark).W kuźnicach Wolskiego odlewano ciężkie działa forteczne,panwie do warzenia solanki w żupach solnych,kotły,garnce i garnki.Z żelaza kutego wyrabiano w ogromnych ilościach sprzęt rolniczy i rzemieślniczy,blachy,druty,łopaty,siekiery.Po śmierci Mikołaja Wolskiego,wskutek braku spadkobiercy,kuźnice w Łaźcu,Nieradzie,Poczesnej,Sierakowie,Własnej i Zawadzie uległy dewastacji i zatrzymaniu.Według legendy przez długie lata zajmował się czarną magią i alchemią,jednak pod koniec życia,gdy uznał,że jego życie jest niegodziwe i bezbożne,ufundował klasztor kamedułów na Bielanach w Krakowie.Został pochowany przy wejściu do kościoła,a na jego płycie nagrobnej umieszczono,zamiast nazwiska,łacińskie sentencje o strachu przed potępieniem i Sądem Ostatecznym.Zgodnie ze swoim życzeniem został pochowany w białym habicie kamedułów.Portret epitafijny Mikołaja Wolskiego,którego autorem jest ojciec Wenanty Subiaco,malarz zakonny,umieszczony jest przy wejściu do kościoła.