Życiorys
Jest synem Tadeusza Olszańskiego(ur.1878 r.w Kupczyńcach pod Tarnopolem) i Katarzyny Simenfalvy(ur.1898 r.w Nagyszőlős dziś Wynohradiw na Zakarpaciu ),z pochodzenia Węgierki.W czasie II wojny światowej przebywał jako uchodźca na terenie Węgier.W 1952 r.ukończył studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim.Od tego czasu pracuje jako dziennikarz,specjalizujący się głównie w tematyce Węgier oraz sporcie.W latach sześćdziesiątych kierował działem sportowym w redakcji„Sztandaru Młodych”.Później pracował w redakcji„Sportowca”,Telewizji Polskiej oraz w Krajowej Agencji Wydawniczej.Jako dziennikarz sportowy wielokrotnie relacjonował igrzyska olimpijskie.Jest również autorem wielu książek o tematyce sportowej.Dokonał także około 40 przekładów literatury węgierskiej,w tym"Chłopców z placu broni"Ferenca Molnára i "Byłem asystentem"doktora Mengele Miklosa Nyiszli.Zdobył wiele krajowych i zagranicznych nagród oraz wyróżnień.W latach 1986-1990 był również dyrektorem Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie.Swoją fascynację narodem,kulturą i kuchnią węgierską opisał w przewodniku kulinarnym"Nobel dla papryki".W latach 1990-1994 pracował jako korespondent Polskiego Radia i Telewizji na Węgrzech oraz w Jugosławii.Od wielu lat jest publicystą tygodnika„Polityka”.Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.Ma dwoje dzieci córkę Agatę(ur.1957 r.)historyka sztuki i syna Michała(ur.1954 r.)dziennikarza.W 2008 r.opublikował wspomnieniową książkę"Kresy kresów".Stanisławów,obejmującą okres dzieciństwa spędzonego w Stanisławowie.
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej(cywilny)Węgry,2009 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz