Czesław Bartnik

Czesław Stanisław Bartnik(ur.9 sierpnia 1929 w Źrebcach koło Szczebrzeszyna)katolicki prezbiter,prałat honorowy Ojca Świętego,profesor nauk teologicznych,dogmatyk,filozof,publicysta społeczno-polityczny,historiolog,poeta,twórca tzw.personalizmu uniwersalistycznego,profesor zwyczajny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II,pracownik naukowy KUL(1956-2004),w latach 2006-2013 wykładowca WSKSiM w Toruniu,kanonik honorowy Kapituł Katedralnych:Lubelskiej i Zamojskiej.Związany ze środowiskiem Radia Maryja.

Życiorys
W latach 1936–1940 był uczniem Szkoły Powszechnej w Źrebcach,w następnych trzech latach w Szczebrzeszynie.W lipcu 1943 r.przeżył wysiedlenie wraz z całą rodziną,z którą wyjechał do Gorajca-Starej Wsi.Wiosną 1944 r.uczęszczał do tajnego Gimnazjum w Radecznicy zorganizowanego przez Armię Krajową i Bataliony Chłopskie,następnie do Gimnazjum w Szczebrzeszynie.W latach 1947–1948 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im.św.Stanisława Kostki w Lublinie.Po maturze,w 1948 r.rozpoczął studia na KUL-u jako kleryk.21 czerwca 1953 w Lublinie przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Piotra Kałwy.W latach 1948–1953 studiował filozofię i teologię(KUL),wyrazem tego była praca magisterska Rzym a stosunki czesko-polskie za Władysława Jagiełły napisana pod kierunkiem ks.prof.Mieczysława Żywczyńskiego.W 1954 r.pod kierunkiem ks.prof.Bolesława Radomskiego napisał prace licencjacką:Romano Guardini.Metoda witalistyczno-fenomenologiczna zaś w 1956 r.doktorską z religiologii:Formacja światopoglądowa Niemieckiego Ruchu Młodzieżowego w pismach Romana Guardiniego,ale jednocześnie uczęszczając na dwa inne seminaria naukowe,uwieńczył je pracami:z historii Kościoła napisał pod kierunkiem ks.prof.Mieczysława Żywczyńskiego pracę Franciszek Sawicki jako historiozof,a z biblistyki pod kierunkiem ks.prof.Feliksa Gryglewicza Perykopa o Marii i Marcie(Łk 10,38-42)w egzegezie Ojców Kościoła.Od 1957 r.wykładowca filozofii,teologii i historii Kościoła na KUL i w seminariach duchownych,1959–1966 prefekt Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie,w latach 1966–1973 wice rektor tegoż seminarium,od 1973 r.tylko prace na KUL.Od 1966 r.doktor habilitowany teologii historii i teologii fundamentalnej na podstawie rozprawy Teologia historii według Leona Wielkiego.W latach 1967–1968 dzięki stypendium od kardynała Karola Wojtyły studiował historię i teologię na Gregorianum w Rzymie,w Instytucie Katolickim w Paryżu i w Uniwersytecie Katolickim w Leuven.Od 1969 r.kierownik Katedry Teologii Historii na KUL,przemianowanej w 1971 r.na Katedrę Historii Dogmatów.W latach 1973–1975 prodziekan Wydziału Teologii KUL,w 1974 r.uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego.W 1979 r.otrzymał tytuł naukowy profesora.
Działalność i dorobek
Profesor zwyczajny KUL,w latach 1956-2004 pracownik naukowy KUL,od 2006 do 2013 r.profesor politologii w WSKSiM w Toruniu.Od 1984 do 1989 r.członek Komitetu Nauk Filozoficznych PAN,od 1989 do 1990 r.członek Komisji Metodologii Historii i Historii Historiografii Komitetu Nauk Humanistycznych PAN,od 1990 do 2002 r.członek Centralnej Komisji ds.Stopni i Tytułów,od 2004 do 2007 r.członek Komitetu Nauk Teologicznych PAN,od 1996 do 2010 r.konsultor Komisji Nauki Wiary przy Konferencji Episkopatu Polski.Od 1956 r.członek czynny Towarzystwa Naukowego KUL i były długoletni skarbnik.W latach 1979–1997 dyrektor Sekcji Teologów Dogmatycznych KUL.Członek Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL.Od 1968 do 2002 r.współpracownik Encyklopedii Katolickiej i redaktor działu teologii dogmatycznej,w latach 1976–2000 redaktor naczelny Roczników Teologiczno-Kanonicznych,po 1992 r.Roczników Teologicznych.Od 2001 r.redaktor naczelny pół rocznika Personalizm,wydawanego w wersji dwujęzycznej,polskiej i angielskiej.Twórca oryginalnego kierunku filozoficznego tj.personalizmu uniwersalistycznego.
Zaangażowanie społeczno-polityczne
Od wielu lat stały publicysta"Naszego Dziennika".Propagator zmian określanych przez niego jako społeczne i religijne"odrodzenie"Polski,Europy i całej Kultury Zachodniej,także Kościoła katolickiego w duchu systemu personalistycznego.Zwolennik o. Tadeusza Rydzyka oraz aktywnego udziału ludzi Kościoła w życiu politycznym.Jest zdecydowanym przeciwnikiem ideologii liberalnej.Znany jest ze swojego negatywnego nastawienia do zbyt szerokiej integracji europejskiej,czemu daje wyraz w licznych publikacjach.Przeciwnik Traktatu z Lizbony,zmiany,które wprowadził on do mechanizmu działania Unii Europejskiej,Bartnik określił jako wprowadzanie poddaństwa Polski w stosunku do Niemiec i Unii Europejskiej,gdzie do wprowadzenia owego stanu niewoli ateizmu ciągną Polskę mniejszości narodowe:Żydzi polscy,Ukraińcy,Niemcy i jeszcze inni,którzy nie czują w Polsce swojej Ojczyzny i prezentują normalne resentymenty mniejszości przeciwko większości.Zwolennik przywrócenia zniesionej w nowoczesnych systemach prawnych kary za bluźnierstwo.Publikuje także w"Mojej Rodzinie".
Dorobek naukowy
O jego twórczości naukowej napisano ok.80 rozpraw naukowych,w tym 18 doktorskich w kraju i za granicą.Do 2014 r.jego 46 uczniów uzyskało stopień doktora habilitowanego,10 zostało biskupami i jeden kardynałem.Promotor 63 doktoratów oraz 479 magisteriów,autor 260 recenzji doktorskich,habilitacyjnych i profesorskich,a ponadto 4 recenzji na doktorat honoris causa,w tym kardynała Józefa Ratzingera,kard.Camillo Ruiniego,czy kard.Henryka Gulbinowicza.Z okazji jubileuszu 60 rocznicy święceń kapłańskich w czerwcu 2013 r.otrzymał list gratulacyjny od papieża Franciszka.
Publikacje
Autor ponad 3300 publikacji,w tym ponad 100 książek.
Najważniejsze to:

• Kościół Boży,Lublin 1970 r.
• Problem historii uniwersalnej w teilhardyzmie,Lublin 1972 r.
• Teologia historii według Leona Wielkiego,Lublin 1972 r.
• Teilhardowska wizja dziejów,Lublin 1975 r.
• Spotkać Kogoś,Kraków 1977 r.
• Teologia pracy ludzkiej,Warszawa 1977 r.
• Łaska drogi,Warszawa 1978 r.Lublin 2009 r.
• Teologiczne rozumienie zbawienia,Lublin 1979 r.
• Kościół Jezusa Chrystusa,Wrocław 1982 r.
• Chrystus jako sens historii,Wrocław 1987 r.
• Dogmatyka katolicka 2 tomy(Lublin 1999–2003,2012 r.)określana współczesną Sumą Teologiczną
• Personalizm(1995,2000,2001,2008,2013 r.)
• Hermeneutyka personalistyczna,Lublin,1994 r.
• Walka o Kościół w Polsce,Lublin 1995 r.ISBN 83-85684-50-6
• Metodologia teologiczna,Lublin 1998 r.
• Historia filozofii,Lublin 2001 r.ISBN 83-88615-11-4
• Kościół,Lublin 2009 r.
• Matka Boża,Lublin 2003,2012 r.ISBN 83-77024-44-6
• Filozofia historii,Lublin 2013 r.ISBN 978-83-88458-08-8

Nagrody,odznaczenia,wyróżnienia

• Nagroda Naukowa im.Włodzimierza Pietrzaka(1990 r.)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski(1993 r.)
• kanonik honorowy Kapituły Archikatedralnej Lubelskiej od(1985 r.)
• prałat Jego Świątobliwości od(1996 r.)
• Nagroda Lubelskiego Towarzystwa Naukowego tzw.Lubelski Nobel(1996 r.)
• Członek Rady Naukowej Instytutu Polski w Ameryce(2004 r.)
• Nagroda im.Księdza Idziego Radziszewskiego Towarzystwa Naukowego KUL za rok(2005 r.)za całokształt dorobku naukowego w duchu humanizmu chrześcijańskiego
• Uroczyste Odnowienie Doktoratu na KUL-u(2006 r.)(rodzaj honoris causa)przyznawanego wybitnym absolwentom KUL minimum po 30 latach od obrony doktorskiej
• Medal Polonia Mater Nostra Est(2008 r.)
• Medal"Za zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego"(2009 r.)
• uhonorowany dwutomową Księgą Jubileuszową In Persona Christi z okazji 80 urodzin(2009 r.)
• doktor honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu(2011 r.)
• nagroda"Animus et Semper Fidelis"(2012 r.)
• Złoty Krzyż Orderu Św.Stanisława(2013 r.)