Życiorys
Dzieciństwo spędził w Boiskach.Następnie przebywał w Łodzi,gdzie po ukończeniu szkoły tekstylnej w latach 1901-1906 i 1909-1913 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.W 1914 r.wstąpił do Legionów Polskich.Karierę wojskową zaczął od dowodzenia plutonem w 12 kompanii,następnie dowodził taborami 3 batalionu 1 Pułku Piechoty Legionów,był także dowódcą kompanii w tym pułku oraz kompanii obozu wyszkolenia w Zambrowie.Po kryzysie przysięgowym internowany w Beniaminowie.W 1918 r.walczył,w składzie 5 Pułku Piechoty Legionów jako dowódca batalionu,o Lwów.W 1919 r.zaangażował się w organizowanie Policji Państwowej,11 kwietnia tego roku został powołany na stanowisko komendanta głównego Policji Komunalnej i Milicji Ludowej.Od 31 maja 1919 ponownie znalazł się w Wojsku Polskim i po ukończeniu kursu w Szkole Sztabu Generalnego został komendantem Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie.Jednocześnie pozostawał na ewidencji 41 Pułku Piechoty w Suwałkach.3 października 1924 zwolniony z tego stanowiska i przeniesiony w stan nieczynny na okres 12 miesięcy bez prawa do poborów.4 października 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zezwolił mu na korzystanie z tytularnego stopnia generała brygady na czas sprawowania funkcji wojewody.Z dniem 30 listopada 1925 na własną prośbę przeniesiony został z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów rezerwowych ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 111 lokatą.Gdy po przewrocie majowym podjęto próbę rewizji dotychczasowej polityki państwa wobec mniejszości narodowych,kilku polityków z otoczenia Józefa Piłsudskiego,m.in.Tadeusz Hołówko,Leon Wasilewski i Kazimierz Młodzianowski,wyrażało pogląd,aby realizowaną politykę asymilacji narodowej,jako mało skuteczną,zastąpić asymilacją państwową, korzystną dla państwa i nie wywołującą takiego sprzeciwu wśród mniejszości.Polityka taka miała prowadzić do kształtowania przekonania obywateli niepolskiej narodowości,że Rzeczpospolita Polska jest także ich ojczyzną.18 sierpnia 1926 minister spraw wewnętrznych Kazimierz Młodzianowski przedstawił projekt„Wytycznych w sprawie stosunku władz rządowych do mniejszości narodowych”.Młodzianowski proponował przeprowadzenie reformy rolnej z uwzględnieniem interesów ludności białoruskiej i ukraińskiej,umożliwienie rozwoju oświaty w językach narodowych tych mniejszości,szybkie unormowanie stanu prawnego Kościoła prawosławnego.2 października 1926 odwołany ze stanowiska ministra spraw wewnętrznych z uwagi na swe stanowisko w kwestiach polityki mniejszościowej i reformy rolnej po porozumieniu Piłsudskiego z konserwatystami(zjazdy w Dzikowie i Nieświeżu) i włączeniu ich do obozu rządowego piłsudczyków.Na swego następcę wskazał Felicjana Sławoja Składkowskiego.Przyjaciel Stefana Żeromskiego,jako minister spraw wewnętrznych nie zrezygnował z działalności artystycznej:w tym samym roku 1926 został współzałożycielem słynnej Spółdzielni Artystów„Ład” i pierwszym prezesem jej Rady Nadzorczej.Dla„Ładu”,którego wytwory stały się w dwudziestoleciu międzywojennym szkołą gustu,projektował estetyzujące kilimy.Zimą 1915/1916 r. wKarasinie na Wołyniu,gdzie stacjonowały pułki I Brygady Legionów,był autorem obowiązującego przez całe dwudziestolecie międzywojenne wzoru szabli bojowej oficerów piechoty.Pierwszy datowany egzemplarz szabli tego wzoru pochodzi z 27 czerwca 1916(został wykonany w Zakładach Zieleniewskiego w Krakowie)jest to szabla pamiątkowa generała(wtedy podpułkownika)Władysława Sikorskiego.Kazimierz Młodzianowski zmarł 4 lipca 1928 w Krynicy i został pochowany na warszawskich Powązkach.
Awanse
- podporucznik 29 września 1914
- porucznik 5 marca 1915
- podpułkownik 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 54 lokatą w korpusie oficerów piechoty
- pułkownik 31 marca 1924 ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 11 lokatą w korpusie oficerów piechoty
- tytularny generał brygady 4 października 1924
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski(2 maja 1922)
- Krzyż Walecznych czterokrotnie(po raz 1 i 2 w 1922 r.)
- Odznaka honorowa za Czas Pobytu na Froncie pięciokrotnie
- Kawaler Legii Honorowej(1921 rzezwolenie Naczelnika Państwa)
Na przełomie marca i kwietnia 1902 r.wybrał się na Giewont w Tatrach.Schodząc ze szczytu zgubił drogę i wszedł w żleb Kirkora między dużym i Małym Giewontem.Schodząc trafił na miejsce bardzo strome i śliskie,gdzie spadł i po upadku stracił przytomność.Szczęśliwie upadł na zalegający grubą warstwą śnieg,pozbierał się i trafił do domu,gdzie potłuczony przeleżał kilka dni.O tym wydarzeniu napisał Stanisław Witkiewicz w liście do swojego syna Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz