Tadeusz Hołubowicz

Ur.4 kwietnia 1929 w Czarbarówce,województwo tarnopolskie polski sadownik,pomolog,profesor zwyczajny,doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Poznaniu.

Życiorys
Tadeusz Hołubowicz urodził się 4 kwietnia 1929 roku w Czabarówce.Rodzice Jan i Julia z domu Podgóreczna byli z zawodu rolnikami.W roku 1945 rodzina Hołubowiczów w ramach repatriacji przyjechała do Polski i osiedliła się we wsi Skarbiewo koło Koronowa.W czerwcu 1949 roku po ukończeniu Liceum Rolniczego w Bydgoszczy uzyskuje świadectwo dojrzałości oraz tytuł Technika Rolnika.Od 1 października 1949 roku rozpoczął studia na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego.Po wyodrębnieniu Wyższej Szkoły Rolniczej przeszedł na Studium Ogrodnicze,na którym w 1953 roku uzyskał dyplom inżyniera ogrodnictwa,a w 1955 r.inżyniera magistra rolnictwa.Już w trakcie studiów od 1953 roku został zatrudniony na etacie starszego asystenta w Katedrze Sadownictwa WSR w Poznaniu.W 1965 r.broniąc pracy na temat"Dynamika azotu organicznego w pąkach kwiatostanowych i wegetatywnych jabłoni corocznie i przemiennie owocujących"napisanej pod kierunkiem prof.dr hab.Jerzego Wierszyłłowskiego uzyskał stopień naukowy doktora nauk rolniczych.Stopień doktora habilitowanego uzyskał w październiku 1970 roku i w kolejnym roku(z dniem 1 maja 1971 r.)został powołany na stanowisko docenta.Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk rolniczych uzyskał we wrześniu 1976 roku a tytuł profesora zwyczajnego w lutym 1985 roku.W 1998 roku profesor Hołubowicz przeszedł na emeryturę.W dniu 14 grudnia 2005 r.w uznaniu zasług profesora Senat Akademii Rolniczej im.Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu nadał profesorowi tytuł doktora honoris causa.
Działalność naukowa
Głównym kierunkiem działalności naukowej prof.dr hab.Tadeusza Hołubowicza były zagadnienia wytrzymałości na mróz roślin sadowniczych.Stworzył on w Katedrze Sadownictwa Uniwersytetu Przyrodniczego specjalistyczne laboratorium do badań nad mrozoodpornością.Jest autorem oryginalnej metody oznaczania wytrzymałości na mróz jednorocznych pędów drzew i krzewów owocowych(1977 r.)oraz metody testu przeżyciowego do określenia wytrzymałości na mróz korzeni drzew i krzewów owocowych(1997 r.)Są one stosowane w laboratoriach zajmujących się problematyką mrozoodporności w kraju i za granicą.Na forum międzynarodowym w latach 1976-1990 pełnił funkcję Przewodniczącego Grupy Roboczej"Mrozoodporność"w ramach Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych i w roku 1974 był organizatorem w Poznaniu I międzynarodowego sympozjum w zakresie mrozoodporności roślin drzewiastych.Jednocześnie w Polsce z jego inicjatywy powołano od roku 1984 przy Komitecie Nauk Ogrodniczych PAN w Warszawie,ogólnopolski Zespół"Mrozoodporności",który pod jego przewodnictwem spotyka się regularnie co 2 lata dla przedyskutowania problematyki mrozoodporności roślin.Drugim głównym kierunkiem działalności prof.dr Tadeusza Hołubowicza były badania nad rozbudową zaplecza sadowniczego dla miasta Poznania oraz stworzeniem w Wielkopolsce intensywnego sadownictwa.On był projektodawcą pierwszych intensywnych sadów w Państwowych Gospodarstwach Rolnych wokół Poznania i w Wielkopolsce a poprzez założenie w roku 1973 pierwszego w Polsce super intensywnego sadu,znanego w kraju i w świecie pod nazwą sadu łanowego,dał podwaliny pod rekonstrukcję i modernizację nasadzeń sadowniczych oraz ich intensyfikację po surowej zimie 1986/87.Od początku lat dziewięćdziesiątych prof.dr Tadeusz Hołubowicz poszerzył jeszcze swoje zainteresowania badawcze o problemy ochrony środowiska.W rejonie Huty Miedzi Głogów prowadzi on jeszcze dotychczas doświadczenia nad wpływem emisji Huty Miedzi Głogów na wzrost drzew i skażenie owoców metalami ciężkimi.Dorobek publikacyjny prof.dr T.Hołubowicza do 2005 roku liczył 346 pozycji z tego:109 to oryginalne publikacje naukowe,oparte na wynikach własnych doświadczeń,122 artykuły naukowe,przeglądowe i popularnonaukowe opublikowane w czasopismach zawodowych.Także jest autorem lub współautorem 14 monografii i podręczników akademickich,takich jak:Fizjologia roślin sadowniczych(II wydania,1974,1984 r.)Uprawa roli i nawożenie roślin ogrodniczych(II wydania 1990,1997 r.)Sadownictwo(1995 r.)Uprawa czereśni i wiśni(1995 r.)oraz autorem skryptu"Sadownictwo"dla studentów Wydziału Rolniczego(II wydania 1993 i 1999 r.)Jest promotorem 7 prac doktorskich,w tym dwóch obcokrajowców:z Egiptu i z Ukrainy.Po przejściu na emeryturę w dalszym ciągu prowadzi działalność publikacyjną i dydaktyczną.
Działalność organizacyjna
Przez cały okres pracy oraz także po przejściu na emeryturę prof.Tadeusz Hołubowicz angażował się w sprawy uczelni,Wydziału Ogrodnictwa i Katedry Sadownictwa.Był jednym z pierwszych w Polsce kierowników grantu w ramach programu Tempus(lata 1995–1998),w ramach którego na Wydziale Ogrodniczym UP podjęto się modernizacji i dostosowania programów nauczania do wymagań Unii Europejskiej.Zainicjował włączenie się Uniwersytetu Przyrodniczego do międzynarodowego programu Sokrates Erasmus,nawiązując szeroką współpracę z krajami Unii Europejskiej.Prof.Hołubowicz pełnił na Uniwersytecie szereg funkcji:w latach 1970-1978 był dyrektorem Instytutu Produkcji Ogrodniczej,przez trzy kadencje(1972–1981)pełnił funkcję dziekana Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu,przez 20 lat(1978–1997)był kierownikiem Katedry Sadownictwa.W latach 1990–1995 był członkiem z wyboru i wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Ogrodniczych PAN.W latach 1981–1987 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach,będąc jej członkiem rzeczywistym.Był w grupie inicjatorów i współzałożycieli Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych a w latach 1990–1995 jego wiceprezesem.W latach 1993–1996 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do Spraw Rejestracji Odmian drzew i krzewów owocowych.