Zbigniew Messner

Zbigniew Stefan Messner(ur.13 marca 1929 w Stryju,zm.10 stycznia 2014 w Warszawie)polski ekonomista,pracownik naukowy,działacz państwowy,premier PRL w latach 1985–1988,poseł na Sejm PRL IX kadencji,profesor.

Życiorys
Młodość
Syn Henryka i Bronisławy.W 1945 r.wraz z rodzicami i dwoma młodszymi braćmi,został przesiedlony z Kresów do Gliwic.Studia ukończył w 1953 r.w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach,a w 1961 r.doktoryzował się na tej uczelni(praca pt.Rachunek kosztów produkcji wydziałów wielkich pieców i kierunki jego rozwoju w polskim hutnictwie żelaza).9 grudnia 1969 uzyskał habilitację(rozprawa pt.Rachunek kosztów jako instrument zarządzania przedsiębiorstwem przemysłowym)jako pierwszy naukowiec w historii Katedry Rachunkowości.W 1977 r.uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.Od 1968 r.był prorektorem,a od 1975 do 1982 r.rektorem tej uczelni.Od 1972 do 1982 r.był dyrektorem Instytutu Organizacji Przetwarzania Danych WSE.Od grudnia 1963 do 30 lipca 1968 był prezesem klubu piłkarskiego Piast Gliwice.
Działalność polityczna w PRL
Od 1954 r.był członkiem PZPR;od 5 listopada 1980 do grudnia 1983 r.pełnił funkcję przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach,od 1981 r.w Biurze Politycznym KC,równolegle od 8 stycznia 1981 do 30 listopada 1983 był sekretarzem KW PZPR w województwie katowickim.Wicepremier ds.ekonomicznych od 22 listopada 1983.Poseł na Sejm w latach 1985–1989.6 listopada 1985 po mianowaniu Wojciecha Jaruzelskiego na funkcję Przewodniczącego Rady Państwa powołany na Prezesa Rady Ministrów.Jako ekonomista miał się zająć wprowadzaniem trudnych reform gospodarczych(„drugiego etapu reformy”),co skończyło się fiaskiem.Społeczeństwo w referendum w 1987 r.wypowiedziało się przeciwko proponowanemu„radykalnemu uzdrowieniu gospodarki”oraz odrzuciło„polski model głębokiej demokratyzacji życia politycznego”(nie uzyskano wymaganej przez ustawę większości głosów wszystkich uprawnionych).Z powodu porażki w referendum,a także po fali strajków wiosną i latem 1988 r.(spowodowanych pogarszającą się sytuacją gospodarczą),19 września złożył dymisję z funkcji premiera.Kandydował bez powodzenia na posła w czerwcowych wyborach z 1989 r.W Biurze Politycznym pozostawał do X plenum KC PZPR w grudniu 1988 r.kiedy to Wojciech Jaruzelski przeprowadził rekonstrukcję BP.Z Biura odeszli wówczas,obok Zbigniewa Messnera,między innymi:Józef Baryła,Tadeusz Porębski oraz Zofia Stępień.Do rozwiązania PZPR w styczniu 1990 r.pozostawał w składzie Komitetu Centralnego.Aż do rozwiązania Rady Państwa w 1989 r.pozostawał jej członkiem.
Działalność po 1989 r.
Po 1989 r.powrócił do działalności naukowej.Jest autorem książek i publikacji z zakresu ekonomii,przede wszystkim zastosowań informatyki w ekonomii i rachunkowości.Ostatnia publikacja książkowa:Teoretyczne podstawy rachunkowości(Warszawa 1994 r.)Był także przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnej Krajowej Izby Biegłych Rewidentów,a także(w latach 2003–2014)prezesem Zarządu Głównego oraz członkiem honorowym Stowarzyszenia Księgowych w Polsce.W 2003 r.wybrano go do rady nadzorczej Banku Gospodarki Żywnościowej jako reprezentanta Skarbu Państwa.
Śmierć i pogrzeb
Zmarł w Warszawie 10 stycznia 2014.8 dni później został pochowany na cmentarzu w Skolimowie.
Nagrody i odznaczenia
W 1986 r.został doktorem honoris causa Uniwersytetu Marcina Lutra w Halle i Wittenberdze. Otrzymał również nagrody resortowe I,II i III stopnia,a także następujące odznaczenia:

• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Odznaka Zasłużony Nauczyciel PRL