czwartek, 1 grudnia 2016

Janusz Krasiński

Janusz Andrzej Krasiński,właściwie Janusz Krasny-Krasiński(ur.5 lipca 1928 w Warszawie,zm.14 października 2012 tamże)polski prozaik,dramatopisarz,reportażysta,autor słuchowisk radiowych i adaptacji teatralnych.

Życiorys
Syn Franciszka Krasny-Krasińskiego,przedsiębiorcy,właściciela przedsiębiorstwa obuwniczego"Krasny"(zm.1943 r.) i Zofii z domu Sieczkowskiej(zm.1944 r.)Podczas II wojny światowej,od 1941 r.członek Szarych Szeregów.Po powstaniu warszawskim znalazł się wraz z matką w obozie przejściowym w Pruszkowie,a następnie w Auschwitz-Birkenau(numer obozowy:191497).Po miesiącu został przeniesiony do obozu Hersbruck pod Norymbergą(będącego podobozem KL Flossenbürg).Stamtąd,pod koniec marca 1945 r.został ewakuowany pieszym transportem do Dachau,skąd 29 kwietnia 1945 został wyzwolony przez wojska USA.W latach 1945–1947 przebywał w amerykańskiej strefie okupacyjnej w Niemczech(w Monachium,Wildflecken i Mannheim),gdzie uczęszczał do szkoły średniej i służył w Polskich Oddziałach Wartowniczych.Powrócił do Polski w 1947 r.Po kilku miesiącach został aresztowany przez Kontrwywiad Wojskowy(Informację),pod zarzutem rzekomego szpiegostwa na rzecz wywiadu USA.Skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na 15 lat więzienia,przebywał w latach 1947–1956 w więzieniach na Mokotowie(tu,w niewielkiej celi,gdzie przebywało naraz ok.stu osób,siedział m.in.z adiutantem gen.Tadeusza Bora-Komorowskiego Ryszardem Krzywickim-Jamonttem,Władysławem Bartoszewskim,Kazimierzem Gorzkowskim,Adamem Obarskim,Tadeuszem Płużańskim,Janem Radożyckim,płk Wacławem Lipińskim czy ks.prof.Janem Stępniem).Po niespełna roku przeniesiony do więzienia we Wronkach i Rawiczu.Zwolniony z więzienia w maju 1956 r.w wyniku amnestii(uniewinniony z zarzutów dopiero 25 sierpnia 1998 przez Sąd Najwyższy Izbę Wojskową).Powrócił do Warszawy.Pracował w drukarni przy ul.Marszałkowskiej,a także jako zastępca magazyniera w przedsiębiorstwie"Arged".Zadebiutował w 1956 r.na łamach"Po prostu"(nr 39;wiersz pt."Karuzela") i tygodnika"Przegląd Kulturalny"(nr 49;opowiadanie pt."Potworek").Podjął współpracę z redakcją tygodnika"Współczesność"(w latach 1958–1963,1965–1966,1968,1969).W latach 1960–1966 był reporterem i redaktorem w Redakcji Słuchowisk Teatru Polskiego Radia.W 1964 r.przebywał na stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki w Holandii.W 1965 r.należał do Rady Artystycznej Studenckiego Teatru"Hybrydy".W latach 1966–1975 prowadził dział prozy w warszawskim tygodniku"Kultura".Od 1975 r.został członkiem redakcji miesięcznika"Dialog"a także recenzentem i i doradcą Zespołu Filmowego"Iluzjon"(do 1979 r.)Od 1991 r.członek redakcji pisma"Théâtre en Pologne".W swojej twórczości podejmuje najczęściej tematy dotyczące historii najnowszej,indywidualnego i zbiorowego cierpienia Polaków w latach II wojny światowej,nazizmu i komunizmu w życiu jednostkowych ofiar systemów totalitarnych.19 marca 2007 w Bibliotece Narodowej w Warszawie odbyła się premiera filmu dokumentalnego w reżyserii Joanny Żamojdo pt."Janusz Krasiński.Cenzurowany życiorys"(real.Wytwórnia Filmowa"Czołówka"w koprodukcji z TVP 1;Zdjęcia:Jacek Knop i Jacek Mierosławski).W 2008 r.na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie powstała praca magisterska Barbary Gancarczyk pt.Twórczość dramaturgiczna Janusza Krasińskiego.Próba opisu(pod kierunkiem dr hab.Macieja Urbanowskiego).Członek Związku Literatów Polskich(1960–1983;od 1963 r.członek Zarządu Głównego, w latach 1978–1980 wiceprezes Zarządu Głównego, ponadto przewodniczący Komisji Domów Pracy Twórczej ZLP oraz wiceprezes Klubu Dramatopisarzy przy ZLP w latach 1971–1983),Polskiego PEN Clubu(1965-2012),Stowarzyszenia Filmowców Polskich.Od 1983 r.członek Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego(ITI;w latach 1987–1990 przewodniczący Polskiej Sekcji Dramatopisarzy,od 1993 r.członek Zarządu).W latach 1995-2012 członek Stowarzyszenia Pracowników Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa(obecnie Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego).Od 2005 do 2008 r.prezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich,w latach 2008-2012 prezes honorowy Stowarzyszenia.Od 2008 r.był także członkiem jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO.Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski(1974 r.) i Złotą Odznaką"Za Pracę Społeczną dla m.Krakowa"(1975 r.)Dwukrotnie żonaty:z Anną(córką Kazimierza Gorzkowskiego,w latach 1957–1963) i Barbarą Stramik(muzykiem;od 1964 r.)ma dwóch synów i córkę.Mieszkał w Warszawie przy ul.Niemcewicza 7/9 na domu tym,od marca 2015 r.umieszczona jest poświęcona mu tablica,autorstwa artysty-rzeźbiarza Dariusza Kowalskiego.Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie(kwatera 282,rząd 3,grób 4/5).
Nagrody i wyróżnienia
  • 1962 r.Nagroda Literacka Młodych Komitetu Centralnego Związku Młodzieży Socjalistycznej i "Sztandaru Młodych"(za książkę pt."Przerwany rejs"białej Marianny"")
  • 1962 r.II nagroda w konkursie Polskiego Radia na słuchowisko radiowe z okazji 20 rocznicy powstania PPR
  • 1966 r.Nagroda"Nike Warszawska"w Studenckim Teatrze"Hybrydy"(za utwór dramatyczny pt."Czapa"(Komedia stereofoniczna))
  • 1967 r.Złota Odznaka Honorowa Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej(za scenariusz filmu pt."Wózek")
  • 1967 r.Nagroda im.Stanisława Piętaka(za książkę pt."Wózek")
  • 1973 r.Nagroda Słuchaczy Polskiego Radia(za słuchowisko pt. Kochankowie z klasztoru Valdemosa)
  • 1974 r.Nagroda Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za twórczość radiową i telewizyjną
  • 1992 r.Nagroda Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich za całokształt twórczości,ze szczególnym uwzględnieniem książki pt."Na stracenie"
  • 1997 r.Nagroda Literacka im.Władysława Reymonta
  • 1997 r.Nagroda prywatna Marii Ginter(za książkę pt."Twarzą do ściany")
  • 2000 r.Nagroda Literacka im.Andrzeja Kijowskiego
  • 2003 r.Nagroda Polskiego PEN Clubu
  • 2006 r.Nagroda Literacka im.Józefa Mackiewicza za 2005 r.(za książkę pt."Przed agonią")
  • 2006 r.Złoty Medal"Zasłużony dla Kultury Polskiej Gloria Artis"
  • 2010 r.Nagroda Stowarzyszenia im.Piotra Skórzyńskiego"OPOKA Nieulękłym w dążeniu do Prawdy"(w dziedzinie"Opoka Słowa")
  • 2010 r.Nagroda Młodych im.Włodzimierza Pietrzaka
Twórczość
Książki
Dramaty i słuchowiska radiowe
  • Kwatery(słuchowisko;"Dialog"nr 3/1962;wydanie książkowe:Teatr szklanego ekranu;praca zbiorowa;Państwowe Wydawnictwo"Iskry"1970 r.s.183-222)
  • Obcy ludzie(utwór dramatyczny;niepubl.)
  • Czapa(komedia stereofoniczna)(utwór dramatyczny"Dialog"nr 6/1965)
  • Wkrótce nadejdą bracia(Mało prawdopodobny dramat w dwóch aktach)(utwór dramatyczny;"Dialog"nr 12/1967)
  • Filip z prawdą w oczach(Dramat ucieszny w 13 obrazach)(utwór dramatyczny"Dialog"nr 7/1968)
  • Śniadanie u Des demony.Sztuka w 2 aktach(utwór dramatyczny"Dialog"nr 9/1971)
  • Czapa i inne dramaty(wybór dramatów;zawiera:Kwatery(dramat w jednym akcie),Wkrótce nadejdą bracia(Mało prawdopodobny dramat w dwóch aktach),Śniadanie u Des demony.Sztuka w 2 aktach,Filip z prawdą w oczach(Dramat ucieszny w 13 obrazach),Czapa czyli Śmierć na raty(Dramat wisielczy w dwóch aktach);Państwowy Instytut Wydawniczy 1973 r."Seria Z Maską")
  • Kochankowie z klasztoru Valdemosa(słuchowisko radiowe;1973 r.Jako:Kochankowie z klasztoru Valdemosa.Romanca w stylu hiszpańskim:"Dialog"nr 6/1974;wydanie książkowe:Spółdzielnia Wydawnicza"Czytelnik"1980 r.ISBN 83-07-00222-2"Seria Dramatu Polskiego")
  • Czapa czyli śmierć na raty(Audiobook;Dwa spektakle,zrealizowane w 1965 r.oraz 2005 r.Polskie Radio 2010 r.)
Scenariusze filmowe
Spektakle telewizyjne
Adaptacje teatralne
Autor: o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)