(ur.w 1755 r.w Młynowicach k.Tarnopola,zm.w 1839 r.w Warszawie)generał dywizji armii Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego.Ziemianin tatarskiego pochodzenia.
Życiorys
Od 1774 r.w wojsku koronnym,w 1782 r.chorąży.Był uczestnikiem powstania 1794 r. i zarazem adiutantem Tadeusza Kościuszki w stopniu majora.Po bitwie pod Maciejowicami
wraz z Kościuszką dostał się do niewoli rosyjskiej.Od 1807 r.przyjęty do
armii Księstwa Warszawskiego w stopniu pułkownika.W końcu tego roku
otrzymał awans na generała.W 1808 roku był majorem dywizji w 1 Dywizji.W 1809 r.walczył przeciwko Austriakom jako dowódca liniowy.W 1812 r.był
komendantem Warszawy,podczas kampanii moskiewskiej.W 1813 r.aresztowany
po kapitulacji Warszawy.Następnie służył w armii Królestwa Polskiego.W latach 1814-1831 dyrektor Komisariatu Ubiorczego armii Królestwa Polskiego.W 1830 roku odznaczony Znakiem Honorowym za 35 lat służby.W 1831 roku skierowany w stan spoczynku z jednoczesną nominacją na
generała dywizji.Osiadł w Warszawie,gdzie zmarł.Za udział w powstaniu
nie był represjonowany przez Rosjan.Był członkiem loży wolnomularskiej Bracia Zjednoczeni w trzecim stopniu rytu(Mistrz).Odznaczony Orderem Świętego Stanisława II klasy z nadania Aleksandra I Romanowa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz