Stanisław Rawicz Kosiński

Stanisław Nikodem Rawicz Kosiński herbu Rawicz(ur.1847 r.w Borku Szlacheckim,zm.13 stycznia 1923 w Krakowie)polski inżynier budujący koleje na terenie Galicji.Urodził się w 1847 r.w Borku Szlacheckim.Jego rodzina o szlacheckim rodowodzie używała herbu Rawicz.Ojciec Paweł Kosiński był radcą galicyjskiego Namiestnictwa we Lwowie.Stanisław Kosiński ukończył szkołę realną w Krakowie a następnie rozpoczął studia na Wydziale Komunikacji Politechniki w Pradze.Po otrzymaniu dyplomu inżyniera kolejowego w 1872 r.najął się przy budowie saksońsko-turyńskiej linii kolejowej wzdłuż rzeki Elstery w Niemczech.Do Galicji wrócił w 1881 r.by podjąć pracę przy budowie kolei z Żywca do Nowego Sącza.Następnie,jako inspektor c.k.kolei,został kierownikiem budowy fragmentu trasy Lwów Beskid łączącej Wschodnią Galicję z Węgrami.Budował jeden z najtrudniejszych odcinków, liczący 79 kilometry,od miejscowości Skole do przełęczy Beskid.Budowa trwała tylko dwa lata.W kolejnych latach kierował budową innej linii kolejowej prowadzącej z Rzeszowa do Jasła.W 1890 r.podjęto decyzje o budowie następnej trasy,która miała połączyć Wschodnią Galicję z królestwem Węgier i prowadzić ze Stanisławowa przez Delatyn i Woronienkę do Sygietu Marmaroskiego na Węgrzech.Na kierownika robót wyznaczono Kosińskiego.Zaprojektowane i wybudowane na tej linii mosty i wiadukty stały się wizytówką osiągnięć tego inżyniera.W latach 1894-96 na Prucie niedaleko Jaremcza powstała najsłynniejsza budowla Kosińskiego,most kolejowy o największej w ówczesnej Europie rozpiętości łuku(65 m).Następnie pracował przy budowie lokalnych linii kolejowych we wschodniej Galicji na trasach Tarnopol Kopyczyńce,oraz Czortków Iwanie Puste.W maju 1906 r.Stanisław Kosiński został zatrudniony w Ministerstwie Kolei Żelaznych w Wiedniu,pracując z początku na stanowisku Naczelnika Budowy Nowych Linii,a później Dyrektora Departamentu Budowy i Konserwacji.W uznaniu zasług,pod koniec 1908 r.cesarz Franciszek Józef I odznaczył Kosińskiego Orderem Leopolda.Jesień życia spędził w Krakowie.Zmarł w 1923 r. i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.