Jan Baranowski(naukowiec)

(ur.26 grudnia 1800 w Sławkowie,zm.8 listopada 1879 w Lublinie)astronom,przyrodnik.Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim.Od roku 1825 adiunkt,następnie w latach 1848-1869 dyrektor warszawskiego Obserwatorium Astronomicznego.Równolegle w latach 1862-1869 był profesorem Szkoły Głównej w Warszawie.W 1833 roku obliczył orbitę komety Biela.Od 1843 r.pracował nad wydaniem po łacinie i w języku polskim De revolutionibus oraz innych pism Mikołaja Kopernika,zrealizowanym w 1854 r.Było to pierwszy przekład tego tytułu na język nowożytny,zawierająca także przedmowę Kopernika,której nie mają wydania norymberskie(dzięki wykorzystaniu egzemplarzy dzieła Kopernika z praskiej biblioteki Nositzów).W jednym tomie opublikowano prócz niego również Narrato Prima Jerzego Joachima Retyka,korespondencję oraz drobne pisma Kopernika.W latach 1857-1861 wydawał„Kalendarz Obserwatorium Astronomicznego Warszawskiego",w którym zamieszczał obserwacje fenologiczne.Od roku 1869 jako emeryt zamieszkał u Walentego Baranowskiego,swego brata biskupa w Lublinie.Odznaczony Orderem św.Stanisława II klasy.