Izydor Krasiński

Izydor Zenon Tomasz Krasiński herbu Ślepowron(ur.13 stycznia 1774 w Wiksinie koło Ciechanowa,zm.1840 r.w Warszawie)polski generał piechoty(broni),minister wojny Rządu Narodowego Królestwa Polskiego w czasie powstania listopadowego.W 1789 r.wstąpił w stopniu chorążego(podporucznika)do 5 regimentu pieszego koronnego.Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 roku,w trakcie bitwy pod Zieleńcami zdezerterował,przerażony rozbiciem pobliskiej haubicy.Gen.Kościuszko domagał się postawienia go za to przed sądem wojennym do czego jednak nie doszło.W 1793 roku awansował do stopnia majora za wystawienie własnym kosztem batalionu fizylierów.W kwietniu 1794 roku dzięki użyciu ogromnych wpływów spokrewnionych z nim Ossolińskich,Kościuszko powierzył mu szefostwo i dowództwo 18 regimentu pieszego koronnego,zaś 10 lub 24 kwietnia awansował do stopnia generała majora.W trakcie bitwy pod Terespolem spowodował utratę armat.20 września 1794 roku ranny dostał się do rosyjskiej niewoli.W grudniu 1806 roku wstąpił do wojska Księstwa Warszawskiego w stopniu generała brygady,początkowo był w świcie Napoleona,a następnie w Legii gen.J.Zajączka i uczestniczył w kolejnych kampaniach.W wyprawie moskiewskiej 1812 r.dowódca 16 Dywizji Piechoty.6 stycznia 1813 roku awansowany do stopnia generała dywizji.20 stycznia 1815 roku objął dowództwo 2 dywizji piechoty.3 września 1826 roku awansowany do stopnia generała piechoty(broni)w armii Królestwa Polskiego i 16 września 1826 roku objął dowództwo całej piechoty armii Królestwa Polskiego.W maju 1829 roku odwołany ze stanowiska i umieszczony w armii a la suite.W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 25 lat służby.Po wybuchu powstania listopadowego,od 4 grudnia 1830 do 8 marca 1831 roku,był ministrem wojny.W czasie powstania wykazał brak dobrej woli i zdecydowania,za co został odsunięty od spraw wojska.Po upadku powstania zesłany do Wołogdy.Po powrocie z zesłania osiadł w Warszawie.Był członkiem w stopniu trzecim loży wolnomularskiej Jedność Słowiańska,gdzie sprawował obowiązki drugiego dozorcy tej loży.Zmarł w Warszawie.Pochowany w kościele kapucynów.Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy z nadania Aleksandra I Romanowa.