Teresa Remiszewska

Teresa Remiszewska-Damsz(ur.19 czerwca 1928 w Międzychodzie,zm.2 marca 2002 w Gdyni)polska żeglarka,jachtowy kapitan żeglugi wielkiej,instruktor żeglarstwa,harcmistrz Związku Harcerstwa Polskiego i członek Rady Harcerskiego Kręgu Morskiego,prekursorka samotnego kobiecego żeglarstwa w Polsce.Córka Jadwigi i Kazimierza Remiszewskich,miała dwie starsze siostry.W czasie okupacji kształciła się na tajnych kompletach,a po wojnie ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim.Po zawarciu związku małżeńskiego mieszkała w Nowej Hucie(1948 r.)a od 1965 r.ponownie w Gdyni,podejmując pracę w jacht klubach Stal oraz Gryf a następnie w Stoczni im.Komuny Paryskiej.W 1970 r.jako pierwsza Polka odbyła samotny rejs,na jachcie Zenit,po Bałtyku,na trasie długości 690 mil.Za ten rejs otrzymała w 1970 roku III nagrodę"Rejs Roku".Rejs i nagroda przyniosły jej popularność,przez co mogła wziąć udział w 1972 roku w Transatlantyckich Regatach Samotnych żeglarzy OSTAR,w których wystartowała na jachcie"Komodor".Była czwartą w historii żeglarstwa kobietą,która samotnie przepłynęła Atlantyk(w czasie 57 dni,3 godzin i 18 minut).Swój oceaniczny rejs opisała w książce"Z goryczy soli moja radość".Na przełomie lat 70 i 80 pracowała w redakcji pisma Żagle i jachting motorowy.Była członkiem NSZZ"Solidarność",pracowała w komisji ochrony środowiska przy Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ"Solidarność".Za działalność niezależną w stanie wojennym została zatrzymana 23 grudnia 1982,następnie aresztowana od 24 grudnia 1982 do 21 marca 1983,ostatecznie postępowanie przeciwko niej umorzono w 1983 r.Przetłumaczyła(pod pseudonimem Urszula Karpińska)wydaną w podziemiu pracę Normana Daviesa"Orzeł biały,czerwona gwiazda".