Jerzy Kahane

Ur.27 maja 1901 w Warszawie,zm.11 lipca 1941 w Pirnie duchowny Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego,działacz polski na Górnym Śląsku i na Pomorzu,redaktor,ofiara narodowego socjalizmu.
Życiorys
Absolwent Gimnazjum im.Mikołaja Reja w Warszawie.W 1921 r.jako ochotnik walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej w 21 Pułku Piechoty Legionów.W 1927 r.ukończył studia na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego i 28 stycznia 1928 został ordynowany na duchownego.Był katechetą w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Działdowie na polskim skrawku Mazur,jednocześnie wspomagając pracę parafii w Mławie,Starej Iwicznej i Radzyminie.W latach 1929–1931 był administratorem polskich zborów ewangelickich w Bydgoszczy,Grudziądzu(był jego współorganizatorem),Tczewie(zorganizowanego w 1930 r.we współpracy z Henrykiem Kliemem) i Toruniu.Od 1 listopada 1931 do 31 maja 1933 był pomocniczym kapelanem wojskowym DOK I w Warszawie,po czym został prefektem w Katowicach.Uczył również w gimnazjum w Chorzowie.Związany z Towarzystwem Polaków Ewangelików na Górnym Śląsku,pisał na łamach Ewangelika Górnośląskiego(był wraz z ks.Ryszardem Danielczykiem jednym z redaktorów) i w innych publikacjach,aktywnie wspierając polską mniejszość w tamtejszym Kościele Ewangelicko-Unijnym(Kościół Ewangelicko-Unijny na Polskim Górnym Śląsku).Od 1937 r.proboszcz parafii w Gdyni,gdzie zaktywizował pracę kościelną,nawiązał bliskie kontakty z miejscowym duszpasterzem marynarzy szwedzkich ks.Danielem Cederbergiem i czynił przygotowania do budowy świątyni,którą zamierzał także udostępniać katolikom.Na łamach bydgoskiego"Przeglądu Ewangelickiego"publikował szereg artykułów o tematyce związanej z polskim Wybrzeżem.Administrował polskimi zborami w Tczewie i Starogardzie Gdańskim.Był współzałożycielem Towarzystwa Ewangelików Polaków im.ks.Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza w Wolnym Mieście Gdańsku,gdzie 11 listopada 1938 wznowił odprawianie nabożeństw w języku polskim.Podczas okupacji niemieckiej w listopadzie 1939 r.został wysiedlony do Warszawy.W lutym 1940 r.został aresztowany przez Gestapo i osadzony w obozach Stutthof i Sachsenhausen.Zamordowany wraz z transportem inwalidów w komorze gazowej.Symboliczna mogiła znajduje się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.Był żonaty z Dagmarą z d.May(zm.w 1988 r.w Toruniu),córką ks.Leona Witolda Maya(1874-1940)z Tomaszowa Mazowieckiego,seniora diecezji piotrkowskiej,zamordowanego przez Niemców w 1940 r.w obozie w Dachau.