poniedziałek, 20 marca 2017

Krzysztof Chamiec

Właściwie Krzysztof Jaxa-Chamiec(ur.2 lutego 1930 w Andrudze,zm.11 października 2001 w Warszawie)polski aktor,teatralny,filmowy i telewizyjny. 
Życiorys
Urodził się 2 lutego 1930 we wsi Andruga(ukr.Андруга)w gminie Włodzimierzec,powiat Sarny,Województwo wołyńskie,na Wołyniu.Obecnie Rejon krzemieniecki Obwodu tarnopolskiego.Syn ziemianina i hodowcy rolnego Bronisława Jaxy-Chamca i Jadwigi Chamiec z domu Mierzejewskiej,pisarki.W latach 1945–1948 mieszkał w Bystrzycy Kłodzkiej,gdzie jego matka była nauczycielką języka polskiego i francuskiego.Po II wojnie światowej był dwukrotnie aresztowany za przynależność jego rodziny do AK,najpierw przez Rosjan,a następnie przez UB.Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.1 marca 1949 zadebiutował w lubelskim Teatrze Muzycznym,gdzie grał do 1951 r.Później przeniósł się do Szczecina,gdzie występował w Teatrze Polskim(1951–1952).W latach 1952–1953 grał w Teatrze im.Aleksandra Fredry w Gnieźnie,a w latach 1954–1955 w Teatrze im.Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.W 1954 r.zdał aktorski egzamin eksternistyczny w PWST w Krakowie.W latach 1955–1957 ponownie aktor Teatrów Dramatycznych w Szczecinie.Występował na deskach Starego Teatru(1957–1959) i Teatru im.Juliusza Słowackiego w Krakowie(1959-62),a następnie w Teatrze im.Stefana Jaracza w Łodzi(1962–1967).Od 1967 r.związany z teatrami warszawskimi:Klasycznym(1967–1968),Ateneum(1968–1971),Narodowym(1971–1974 i 1981–1990),Polskim(1974–1981),Na Woli(1990–1991)oraz z Centrum Sztuki im.Stanisława Ignacego Witkiewicza(1991–1992).Występował w Teatrze Telewizji i Teatrze Sensacji"Kobra"oraz w Teatrze Polskiego Radia.
O swoim zawodzie mówił: 
Teatr jest dla aktora nie wysychającym źródłem emocji.Nawet jeśli chwilowo mam go dosyć,po pewnym czasie powraca jeszcze silniejsza fascynacja.Liczyłem,że w końcu się od niej uwolnię,ale nic z tego!Udaje mi się to tylko do momentu,póki nie wejdę do teatru.Alina Budzińska,"Rodzynki,migdały",Katowice:KAW,Katowice,1986 r.
Na ekranie filmowym zadebiutował w 1961 r.rolą hrabiego Alfreda Łaskiego w Komediantach Mari Kaniewskiej.Wystąpił w kilkudziesięciu filmach polskich i zagranicznych.Jego emploi(męski,wyniosły,pewny siebie)predestynowało go do grania ról mundurowych,zwłaszcza oficerów,ludzi wykształconych,dyplomatów,arystokratów,cudzoziemców;często odtwarzał postaci historyczne.Członek SPATiF-ZASP,w latach 1957–1982 członek Zarządu Oddziału Warszawskiego tego stowarzyszenia.W latach stanu wojennego aktor działał jako organizator„nowego”ZASP-u,„związku cechowego”(jak to sam określa),powołanego wówczas wraz z innymi,podobnymi„cechami”a warto przypomnieć,że inspirację do sprowadzenia związków twórczych do funkcji cechów,czyli stowarzyszeń rzemieślniczych,zawdzięczał reżim stanu wojennego koncepcjom niemieckim z lat 30,kiedy analogicznym sposobem rozprawiano się z niewygodnymi organizacjami intelektualistów i artystów.W tychże latach 80,otrzymał Chamiec szereg wysokich odznaczeń(Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski(1984 r.)srebrny medal„Za Zasługi dla Obronności Kraju”(1985 r.)Złoty Ekran(1983 r.)Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia(1985 r.)nagroda na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych(1986 r.)Nagroda Prezydenta Warszawy(1986 r.))Reakcję środowiska na„zasługi”jednego ze swych przedstawicieli,opisuje sam Chamiec w wywiadzie zamieszczonym w książce"Komedianci.Rzecz o bojkocie"wywiad dominuje rozgoryczenie aktora,spowodowane ostracyzmem społeczności teatralnej dawni przyjaciele na jego widok przechodzili na drugą stronę ulicy,albo mijali go,udając,że nie widzą.Zmarł na raka płuc,a został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu w Krężnicy Jarej k.Lublina.
Życie prywatne
Był synem Jadwigi Chamiec i Bronisława Jaxa-Chamca.Miał czworo rodzeństwa.Był mężem Aleksandry Grzędzianki-Chamiec,Joanny Jędryki,Joanny Sobieskiej i Laury Łącz.
Filmografia(wybór)
Polski dubbing
Odznaczenia i nagrody
Autor: o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)