Jan Jaskanis

Ur.30 marca 1893 w Warszawie,zm.13 października 1962 tamże polski działacz komunistyczny i związkowy.Skończył 4 klasy szkoły podstawowej,od 1907 r.kolportował nielegalne wydawnictwa SDKPiL.W 1909 r.aresztowany i na 4 miesiące uwięziony w Cytadeli Warszawskiej,od 1911 r.murarz na budowach w Warszawie.Działacz nielegalnego Socjaldemokratycznego Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Budowlanego,wiele razy był wybierany delegatem robotniczym.Od 1914 r.pracował w fabryce amunicji w Piotrogrodzie.Od 1916 r.członek SDPRR.Po rewolucji lutowej był członkiem Rady Delegatów Robotniczych(RDR)w dzielnicy wyborskiej.3 V 1917 brał udział w manifestacji SDPRR przeciw Rządowi Tymczasowemu.We IX 1917 r.walczył w Gwardii Czerwonej z oddziałami Ławra Korniłowa p.Carskim Siołem,potem prowadził działalność rewolucyjną w piotrogrodzkich pułkach.Uczestniczył w szturmie na Pałac Zimowy w nocy 7 listopada 1917 i w zajęciu poczty i telegrafu na Dworcu Finlandzkim.W 1918 r.wrócił do Warszawy,gdzie po powstaniu KPRP w grudniu 1918 r.wstąpił do tej partii.W pierwszej połowie 1919 r.działał w Milicji Ludowej i organizował Rady Żołnierskie,za co został aresztowany.Od końca 1920 r.ponownie był murarzem i działał w związanym z KPRP/KPP Związku Zawodowym Robotników i Robotnic Przemysłu Budowlanego,w którym od III Zjazdu 3-4 IV 1921 został zastępcą sekretarza Zarządu Głównego(ZG).Po likwidacji tego związku przez policję IV 1923 r.działał w Związku Zawodowym Robotników Przemysłu Budowlanego w Warszawie(kilkakrotnie zawieszanego przez policję z powodu wpływów komunistycznych w tym związku).1929-1934 był aktywnym działaczem lewicy Związkowej robotników budowlanych.Od 1935 r.był członkiem oddziału warszawskiego Centralnego Związku Robotników Przemysłu Budowlanego,Drzewnego,Ceramicznego i Pokrewnych Zawodów w Polsce.Od 1942 r.w PPR,po upadku powstania warszawskiego wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec,skąd wrócił w V 1945 r.1945-1948 robotnik budowlany w Warszawie,później pracował w Zarządzie Okręgowym(ZO)Związku Zawodowego Robotników i Pracowników Przemysłu Budowlanego,Ceramicznego i Pokrewnych Zawodów w Polsce i Zarządzie Głównym Związku Pracowników Przemysłu Drzewnego i Terenowego.Od 1948 r.w PZPR,od 1955 r.rencista.Odznaczony m.in.Orderem Sztandaru Pracy II klasy.