Latarnia morska Świnoujście

Najwyższa na polskim wybrzeżu Bałtyku,jedna z najwyższych w Europie oraz najwyższa na świecie latarnia morska wykonana z cegły;położona jest w dzielnicy Warszów miasta Świnoujście(województwo zachodniopomorskie).Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Peenemünde w Niemczech(około 38 km na zachód),a Latarnią Morską Kikut(około 28 km na wschód).
Informacje ogólne
Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Szczecinie i jest udostępniona do zwiedzania.Cały obiekt latarni składa się z trzech części.Wieża latarni jest zbudowana z ceramicznej cegły.Od strony północnej i południowej przylegają do niej dwukondygnacyjne budynki z czerwonej cegły,w których mieszczą się urządzenia radiolatarni oraz pomieszczenia dla obsługi.Kiedyś w budynkach mieszkali latarnicy z rodzinami,dbając o to,aby latarnia nigdy nie zgasła.W laterni jako źródło światła zainstalowano aparat Fresnela I klasy.
Dane techniczne

• Położenie:53 54·96 N 14 17·05 E
• Wysokość wieży:64,80 m
• Wysokość światła:65 m n.p.m.
• Zasięg nominalny światła:24 Mm(46,30 km)światło białe,9,0 Mm światło czerwone
• Charakterystyka światła:

przerywane,sektorowe światło czerwone:w namiarze 029-057°,białe:057°-280°

• Okres:5,0 s
• Światło:4,0 s
• Przerwa:1,0 s

Zmieniacz dwu pozycyjny,zawiera dwie żarówki każda po 4200 W.Wyposażona w AIS MMSI 2610800
Historia
W XII wieku nie istniała w Świnoujściu jeszcze żadna latarnia,ale jej funkcję pełniło ognisko o dużych rozmiarach palone na wzniesieniu w Chorzelinie.Pierwsza latarnia morska w Świnoujściu powstała w 1805 roku.Stała na głowicy falochronu i zbudowana była z desek i luster.W roku 1828 została w jej miejscu postawiona nowa,tym razem stalowa.Budowę obecnej latarni rozpoczęto w 1854 roku i trwała niecałe trzy lata.Uruchomiono ją 1 grudnia 1857 roku.W owych czasach była godnym podziwu osiągnięciem budowlanym.Do 1902 roku wieża latarni od dolnej galerii aż do galerii górnej,miała kształt ośmioboku zwężającego się ku górze i zbudowana była z żółtej licowanej cegły.Grubość ścian wynosiła 1,7 metra nad galerią dolną do 1,3 metra przy galerii górnej.Do 1945 roku była to najwyższa latarnia morska na terytorium Niemiec.Ciężkie warunki atmosferyczne,jakie panują w Świnoujściu spowodowały znaczne ubytki cegły i w latach 1902-1903 przeprowadzono kapitalny remont wieży.Ponieważ okazało się,że najbardziej zniszczone były cegły na krawędziach,postanowiono zmienić kształt wieży z ośmiokątnego na okrągły.Wokół wieży zbudowano na jej całej wysokości silne,drewniane rusztowanie i postępując od góry zdjęto całą okładzinę a następnie przystąpiono do murowania nowego płaszcza postępując odwrotnie tzn.od dołu do góry.W tej postaci latarnia przetrwała do dzisiaj.Działania wojenne II wojny światowej oraz późniejsze przy budowie nabrzeża przeładunkowego w pobliżu latarni spowodowały,że wieża w wielu miejscach mocno popękała,a ogromne zapylenie atmosfery chemikaliami przeładowywanymi na statki w otaczającym porcie spowodowało,że okładzina kolumny wieży latarni uległa znacznemu zniszczeniu.
Radiolatarnia
Od 1958 roku latarnia pełni rolę radiolatarni.Została wyłączona 10 listopada 1999 r.Ciekawostka:W 2013 r.była jedną z dwu działających radiolatarni morskich na polskim wybrzeżu.Wyposażona w nadajnik radiolatarni wysyłała sygnał rozpoznawczy S(• • • według alfabetu Morse’a)Od listopada 1998 roku do wiosny 2000 roku przeprowadzono remont,który objął całą budowlę czyli wieżę z przyległymi do niej dwukondygnacyjnymi budynkami.Latarnia została udostępniona do zwiedzania 5 sierpnia 2000 roku.
Kalendarium

• 1854 r.rozpoczęcie budowy obecnej latarni
• 1 grudnia 1857 uruchomienie latarni
• 1902-1903 kapitalny remont wieży
• 1958 r.uruchomienie radiolatarni
• 1999 r.wyłączenie radiolatarni
• listopad 1999 r.wiosna 2000 r.generalny remont
• 5 sierpnia 2000 udostępnienie latarni do zwiedzania