Życiorys
Była córką Józefa i Aleksandry.Początkowo studiowała grę na fortepianie w Konserwatorium Warszawskim,oraz pobierała prywatne lekcje śpiewu.Jako aktorka debiutowała w 1921 r.na deskach Opery Krakowskiej rolą w"Hrabinie"Stanisława Moniuszki.Do 1924 r.była związana z Operą Warszawską,po czym przez kolejne cztery lata pobierała studia wokalne w Mediolanie,po powrocie do Polski kontynuowała naukę śpiewu u Janiny Korolewicz-Waydowej oraz u Zofii Kryńskiej.W latach 1922–1931 była związana z Operą Warszawską,jako solistka śpiewając partie sopranowo–liryczne("Carmen","Goplana","Jaś i Małgosia","Hrabina","Faust").Jednocześnie występowała także w operetkowym Teatrze Nowości,w popularnej sztuce"Czar walca"oraz w Operze Poznańskiej.Po odejściu z opery,od 1931 r.karierę wokalną kontynuowała w czołowych warszawskich teatrzykach i rewiach dwudziestolecia międzywojennego takich jak:„Cyganeria”,„Cyrulik Warszawski”,„Czarny Kot”,„Hollywood”,„Morskie Oko”,„Stara Banda”,„Rex”,„Wielka Operetka”,„Wielka Rewia”.Nagrywała płyty dla takich wytwórni jak:Columbia,Syrena i Esta.W czasie wojny nagrania te zaginęły i Mankiewiczówna nigdy ich nie odzyskała.Tworzyła wraz z Aleksandrem Żabczyńskim niezwykle popularną w dwudziestoleciu międzywojennym parę sceniczną,wystąpiła w czołowych przedwojennych filmowych produkcjach muzycznych:"10% dla mnie"(1933 r.)"Pani minister tańczy"(1937 r.)"Co mój mąż robi w nocy"(1934 r.)"Manewry miłosne"(1935 r.)Z sukcesem koncertowała tuż przed wojną w Niemczech,w Berlinie i Hamburgu.Po wybuchu II wojny światowej,trafiła do Białegostoku gdzie najpierw występowała jako śpiewaczka estradowa i aktorka tamtejszego Teatru Polskiego,do Warszawy,wróciła w 1942 r.Podczas okupacji w latach 1941–1944 pracowała i występowała w warszawskich kawiarniach:U aktorek,U znachora,Mon Cafe,Albatros,Ziemiańska.Po zakończeniu wojny występowała w pierwszym powojennym kabarecie„Kukułka”,a także dużo koncertowała i dawała wiele recitali.Współpracowała też ze stołecznymi teatrami i Operetką Warszawską,ale nigdy już nie odzyskała przedwojennej popularności.W latach 1951–1955 była aktorką Teatru Nowego.Często występowała na balach sylwestrowych w klubie sportowym Huragan w Wołominie,gdzie mieszkała jej siostra.
Życie prywatne
Jej mężem od 1935 roku był Tadeusz Raabe,adwokat.Nie mieli dzieci.Po jego śmierci w 1975 roku,Mankiewiczówna zakończyła karierę sceniczną i pracowała jako urzędniczka.W roku 1978 w imieniu męża ofiarowała m.in.kolekcję holenderskich fajansów z Delft Muzeum na Wawelu.Spoczywa wraz z mężem na warszawskim Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym(W/3/24).
Najpopularniejsze przeboje
- Jesienne róże
- Odrobinę szczęścia w miłości(sł.Emanuel Szlechter)
- Już nie mogę dłużej kryć(sł.Jerzy Jurandot,muz.Henryk Wars,z filmu"Pani minister tańczy",1937 r.wykonanie z Aleksandrem Żabczyńskim)
- Reformy pani minister(sł.Jerzy Jurandot,muz.Henryk Wars,z filmu"Pani minister tańczy",1937 r.)
- Tak cudnie mi(sł.Jerzy Jurandot,muz.Henryk Wars,z filmu"Pani minister tańczy",1937 r.wykonanie z Aleksandrem Żabczyńskim)
Spektakle teatralne(wybór)
- 1931 r."Czar walca",Teatr Nowości
- 1931 r."Orfeusz w piekle",Teatr Nowości
- 1932 r."Listek figowy",„Morskie Oko”
- 1932 r."Przebój Warszawy",„Morskie Oko”
- 1933 r."Boccaccio",„Morskie Oko”
- 1933 r."Bal w Savoy’u",„Wielka Operetka”
- 1933 r."Pod białym koniem",„Wielka Operetka”
- 1933 r."Tańce,hulanki,swawole",„Wielka Rewia”
- 1934 r."Dawne,dobre czasy",„Wielka Operetka”
- 1935 r."Wesoła jesień"
- 1935 r."Gwiazdy areny",„Wielka Rewia”
- 1936 r."Całus i nic więcej",„Wielka Rewia”
- 1937 r."Podróż poślubna",„Wielka Rewia”
Filmografia
- 1937 r."Pani minister tańczy"jako Zuzanna,minister Ochrony Moralności Publicznej oraz jej siostra piosenkarka Lola
- 1935 r."Manewry miłosne"jako baronowa Kolmar
- 1934 r."Śluby ułańskie"jako Krzysia,siostrzenica Pleszczyńskiego
- 1934 r."Parada rezerwistów"jako dyrygentka
- 1934 r."Co mój mąż robi w nocy?"Jako Kazia Fafułówna
- 1933 r."10% dla mnie"jako Zosia Grzybkówna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz