Stanisław Wigura

Ur.9 kwietnia 1901 w Warszawie,zm.11 września 1932 w katastrofie lotniczej pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna polski konstruktor lotniczy,inżynier i lotnik,współzałożyciel zespołu konstrukcyjnego RWD,wykładowca Politechniki Warszawskiej.Wraz z pilotem Franciszkiem Żwirką zwyciężył w międzynarodowych zawodach lotniczych Challenge 1932 r.Urodził się w Warszawie 9 kwietnia 1901.Od wczesnej młodości interesował się techniką i lotnictwem,był aktywnym harcerzem 2 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej.W 1920 r.podczas wojny polsko-radzieckiej,służył ochotniczo w 8 pułku artylerii polowej.Po wojnie powrócił do nauki.Ukończył w 1922 roku Gimnazjum im.Jana Zamoyskiego w Warszawie i rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.Był jednym z założycieli Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej,w której spotkał m.in.Stanisława Rogalskiego i Jerzego Drzewieckiego.W grudniu 1925 r.studenci Sekcji utworzyli warsztaty Sekcji Lotniczej,w których budowali samoloty.W 1926 r.Wigura i Rogalski opracowali swój pierwszy samolot WR-1(nazwa pochodziła od ich inicjałów),zbudowany w 1927 roku.W 1927 r.trójka konstruktorów:Rogalski,Wigura i Drzewiecki podjęła stałą współpracę,tworząc zespół konstrukcyjny RWD,nazwany tak od inicjałów założycieli.Wigura odpowiedzialny był w nim przede wszystkim za obliczenia konstrukcji.W 1928 r.zbudowali pierwszy samolot sportowy RWD-1,wyróżniony za oryginalną konstrukcję(powstał jeden egzemplarz).W 1929 roku Wigura ukończył Politechnikę,uzyskując dyplom inżyniera-mechanika.W tym samym roku uzyskał dyplom pilota sportowego w Aeroklubie Akademickim.Zespół RWD zaczął konstruować coraz bardziej udane samoloty sportowy RWD-2 z 1929 roku zbudowano w liczbie 4 sztuk,a jego rozwinięcie RWD-4 z 1930 r.w liczbie 9 sztuk.Samoloty te były aktywnie używane w polskim sporcie lotniczym początku lat trzydziestych,odnosząc pewne sukcesy.W tym czasie Wigura zaczął też sam brać udział w sporcie lotniczym.Najbardziej znaczącym czynnikiem stała się jego przyjaźń ze starszym o 6 lat porucznikiem pilotem Franciszkiem Żwirką,w 1929 r.skierowanym przez władze wojskowe na stanowisko oficera łącznikowego przy Aeroklubie Akademickim.Od tej pory Wigura najczęściej latał w załodze ze Żwirką jako mechanik.Między 9 sierpnia a 6 września 1929,na pierwszym egzemplarzu RWD-2,odbyli lot okrężny wokół Europy długości prawie 5000 km na trasie Warszawa-Frankfurt-Paryż-Barcelona-Marsylia-Mediolan-Warszawa.6 października,również na RWD-2,zwyciężyli w I Locie Południowo-Zachodniej Polski.W lipcu 1930 r.Żwirko z Wigurą na samolocie RWD-4 wzięli udział w międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych Challenge 1930 r.lecz 25 lipca po przymusowym lądowaniu w Hiszpanii musieli się wycofać na skutek awarii silnika.7 września 1930 Żwirko z Wigurą na RWD-2 ponownie zwyciężyli w II Locie Południowo-Zachodniej Polski,na przełomie września i października na RWD-4 zwyciężyli w III Krajowym Konkursie Awionetek,a na przełomie września i października 1931 r.na prototypie RWD-5 w IV Krajowym Konkursie Samolotów Turystycznych.W międzyczasie Wigura z pozostałymi konstruktorami projektował nowe samoloty:łącznikowy RWD-3 z 1930 r.(jeden egzemplarz),sportowy RWD-7,do bicia rekordu wysokości,z 1931 r.(jeden egzemplarz) i sportowy RWD-5 z 1931 r.zbudowany w liczbie 20 sztuk i wsławiony lotem przez Atlantyk.W 1932 roku powstał nowoczesny samolot sportowy RWD-6,przeznaczony na zawody samolotów turystycznych Challenge 1932 r.Wytypowany do wzięcia udziału w Challenge'u,Żwirko na swojego mechanika wybrał Wigurę.W zawodach rozegranych w dniach 20-28 sierpnia 1932 załoga Żwirko i Wigura,na RWD-6,zajęła pierwsze miejsce,wygrywając z uważanymi za faworytów załogami niemieckimi oraz reprezentacjami pozostałych krajów i przynosząc wielki sukces polskiemu lotnictwu.Było to wspólne osiągnięcie pilota i konstruktora.Na pamiątkę tego wydarzenia Święto Lotnictwa Polskiego jest obchodzone w dniu 28 sierpnia.11 września 1932,lecąc na meeting lotniczy do Pragi,Franciszek Żwirko wraz ze Stanisławem Wigurą zginęli w katastrofie w lesie pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna na Śląsku Cieszyńskim na terenie Czechosłowacji(obecnie Czech).Przyczyną wypadku było oderwanie się skrzydła samolotu RWD-6 podczas burzy.Obaj zostali pochowani w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie,natomiast w Těrlicku(Cierlicku)znajduje się ich symboliczny grób oraz został ustanowiony pomnik(ufundowany przez Aeroklub Morawsko-Śląski w Ostrawie).Stanisław Wigura był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski(pośmiertnie) i Złotym Krzyżem Zasługi.