Michał Oziębłowski

Ur.28 września 1900 we wsi Izdebno Kościelne,zm.31 lipca 1942 w Dachau polski duchowny katolicki,błogosławiony Kościoła katolickiego,męczennik.
Życiorys
Urodził się 28 września 1900 we wsi Izdebno Kościelne.Pochodził z wielodzietnej rodziny.Dzieciństwo spędził w Oryszewie Osadzie,gdzie przeprowadziła się jego rodzina.Tam także uczęszczał do szkoły powszechnej.W 1922 roku,po ukończeniu nauki w gimnazjum w Skierniewicach wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego św.Jana Chrzciciela w Warszawie.W 1927 roku z powodu postępującej gruźlicy musiał przerwać studia.Przez pewien czas przebywał u rodziny w Oryszewie Osadzie.W latach 1930-1934 leczył się w Otwocku,pełniąc jednocześnie funkcję skarbnika Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej.W tym samym czasie pełnił funkcję katechety w tamtejszych szkołach,a mieszkał na plebanii w parafii św.Wincentego á Paulo w Otwocku.W 1934 roku podjął ponownie studia w seminarium w Warszawie i tam przyjął święcenia kapłańskie dnia 11 czerwca 1938 roku.
Kapłaństwo
Prymicyjną mszę św.odprawił w kościele parafialnym w Szymanowie 19 czerwca 1938 roku.Początkowo pracował jako kapelan w miejscowości Nowy Przybyszew w parafii Przybyszew.19 sierpnia 1938 roku skierowano księdza Michała Oziębłowskiego jako wikariusza do parafii św.Wawrzyńca w Kutnie,gdzie był apostołem i opiekunem najbiedniejszych.
II wojna światowa
Po wybuchu II wojny światowej pozostał wraz ze swoim proboszczem błogosławionym Michałem Woźniakiem w Kutnie.Po zajęciu miasta przez Niemców,ksiądz Michał Oziębłowski nie ustawał w pracy duszpasterskiej.Od 16 września do 11 listopada 1939 roku był przetrzymywany jako zakładnik.Gdy nasilały się represje wobec duchownych katolickich nie skorzystał z możliwości ucieczki i pozostał w Kutnie.Za swoją działalność został przez okupantów aresztowany 6 października 1941 roku i wywieziony do obozu przejściowego dla księży w Lądzie,a następnie trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau.Otrzymał tam numer 28201.
Śmierć
Według relacji świadków,do śmierci służył współwięźniom jako kapłan,wykazywał przy tym heroiczną miłość Boga i bliźniego.Po dziewięciu miesiącach ciężkiej pracy,chorób,głodu,męczarni,udręczeń,maltretowania i bicia,zmarł w wieku 42 lat,31 lipca 1942 roku.
Proces beatyfikacyjny
Proces beatyfikacyjny jako zbiorowy otwarto 26 stycznia 1992 roku.26 marca 1999 roku w obecności papieża promulgowano dekret o jego męczeństwie.Beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 w grupie 108 polskich męczenników.