Historia
Plac powstał w 1825 r.w miejscu dziedzińca pałacu Ogińskich w związku z budową w miejscu istniejących pałaców Leszczyńskich i Ogińskich trzech monumentalnych gmachów zaprojektowanych przez Antonia Corazziego:pałacu Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu,pałacu Ministra Skarbu oraz gmachu Giełdy i Banku Polskiego.Plac miał trójkątny kształt,który nadała mu biegnąca po skosie nieistniejąca obecnie ulica Rymarska.Pośr odku placu znajdował się skwer,na który po 1897 r.przeniesiono Krakowskiego Przedmieścia w związku z budową pomnika Adama Mickiewicza fontannę z 1866 r.W maju 1951 r.zmieniono nazwę placu na plac Feliksa Dzierżyńskiego.W tym samym roku,w rocznicę 25-lecia zgonu,przed pałacem Ministra Skarbu odsłonięto pomnik Feliksa Dzierżyńskiego.W dawnym gmachu Giełdy otwarto Muzeum Historii Polskiego Ruchu Rewolucyjnego.Do historycznej nazwy placu powrócono w listopadzie 1989 r.W 2001 r.w pobliżu miejsca,w którym znajdował się zburzony w 1989 r.monument Dzierżyńskiego,odsłonięto pomnik Juliusza Słowackiego,który w latach 1829–1931 pracował w pałacu Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.Większość zabudowy placu uległa zniszczeniu w trakcie oraz po powstaniu warszawskim.Po 1945 r.nie odtworzono ulicy Rymarskiej przez co plac uzyskał kształt wydłużonego prostokąta oraz przebito w kierunku północnym ulicę Marcelego Nowotki(obecnie ul.gen.Władysława Andersa).Wszystkie trzy zniszczone gmachy Corazziego zostały odbudowane,a częściowo zrekonstruowana w latach 1947–1950 kamienica Kosseckiej znajdująca się w południowej pierzei placu została zaadaptowana na Hotel Saski.Fontanna została przeniesiona w obecne miejsce,na skwer przed kinem„Muranów”.W latach 1976–1991 po wschodniej stronie placu wzniesiono Błękitny Wieżowiec,przed którym w 1993 r.został odsłonięty pomnik Stefana Starzyńskiego.
Ważniejsze obiekty
- Błękitny Wieżowiec(nr 2)
- Pomnik Juliusza Słowackiego
- Pomnik Stefana Starzyńskiego
- Muzeum Kolekcji im.Jana Pawła II(nr 1)
- Stacja metra Ratusz Arsenał
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz