Młodość i wykształcenie
Urodził się w rodzinie rzemieślniczej,był synem Adolfa Preissa i Pauliny z d.Thoma.Po nauce w łódzkim Gimnazjum Humanistycznym B.Brauna,studiował na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego,a także jakiś czas równolegle polonistykę i germanistykę.Przez 3 lata był prezesem Korporacji Akademickiej Icaria.
Działalność w II Rzeczypospolitej
Został ordynowany na duchownego 8 marca 1931 r.w Warszawie.Po ordynacji przez rok był wikariuszem w parafii Św.Trójcy w Warszawie.15 marca 1932 r.został mianowany administratorem parafii bydgoskiej,z którą pozostał związany 41 lat,do końca życia.W pierwszych latach urzędowania objął również administrację zborów w Grudziądzu(z przerwą w latach 1933-1935,gdy funkcję tę sprawował na miejscu ks.Ryszard Danielczyk) i w Toruniu.Mimo młodego wieku,w szybkim tempie przyczynił się do ożywienia życia religijnego,rozwoju pracy młodzieżowej i uporządkowania finansów parafii.Od 1 lutego 1935 r.do września 1939 r.był redaktorem bydgoskiego"Przeglądu Ewangelickiego",który z regionalnego dwutygodnika kościelnego stał się obszernym tygodnikiem społeczno-religijnym o zasięgu ogólnopolskim.21 lutego 1937 r.ks.Waldemar Preiss został wybrany proboszczem Polskiej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Bydgoszczy,jednocześnie kończąc administrację Grudziądza i Torunia,które przejął ks.Ryszard Trenkler,dotychczasowy wikariusz bydgoski od 1936 r.2 maja 1937 ks.Preiss wygłosił obszerny referat na III Zjeździe Związku Towarzystw Polskiej Młodzieży Ewangelickiej w Katowicach,następnie wydany drukiem(Polska młodzież ewangelicka w pracy dla narodu i państwa,Bydgoszcz 1937 r.)Wprowadzenia w urząd proboszcza bydgoskiego dokonał bp Juliusz Bursche 31 października 1937 r.Ks.Preiss i parafia podejmowali szereg inicjatyw utrzymanych w duchu polskiego patriotyzmu,od nabożeństw okolicznościowych i akademii po zbiórki pieniężne na cele państwowe.
Losy okupacyjne
Zaraz po zajęciu Bydgoszczy przez hitlerowców ks.Preiss został aresztowany 5 września 1939 r. i do końca wojny pozostawał więźniem i ofiarą pseudomedycznych eksperymentów w niemieckich obozach koncentracyjnych Stutthof,Sachsenhausen i Dachau.
Działalność powojenna
Do Bydgoszczy powrócił 1 października 1945 r. i ponownie stanął na czele parafii.Dzięki temu parafia uzyskała kościół Zbawiciela przy ul.Warszawskiej i plebanię przy Wałach Jagiellońskich oraz 2 cmentarze.W związku z powojennym niedostatkiem duchownych,1 marca 1947 r.został mianowany delegatem Konsystorza na Dolny Śląsk,gdzie pełnił obowiązki seniora diecezji wrocławskiej i administratora 10 parafii,z siedzibą we Wrocławiu.W Bydgoszczy zastępował go ks.senior Trenkler z Torunia i wikariusze studenci starszych lat teologii.W 1950 r.został członkiem Synodu,a w 1952 r.powrócił na stałe do Bydgoszczy.W latach 1952-1954 był redaktorem"Strażnicy Ewangelicznej",doprowadził również do wydania kilku religijnych pozycji książkowych.W 1962 r.zorganizował filiał w Sępólnie Krajeńskim.Był inicjatorem powołania Wojewódzkiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej w maju 1969 r.Swą wieloletnią pracą,wysokim poziomem kazań,religijną i patriotyczną postawą ks.Preiss zdobył szacunek wykraczający poza granice parafii.
Życie prywatne
Od 1933 r.był żonaty z Janiną z d.Linde(1910-1998),siostrzenicą ks.bpa Juliusza Burschego,mieli czworo dzieci.Syn,Waldemar Preiss(junior)(ur.1936 r.ordynowany 1959 r.)również duchowny,był wikariuszem parafii w Toruniu,administratorem parafii w Płocku i wieloletnim wykładowcą Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.
Miejsce spoczynku
Został pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul.Zaświat.15 grudnia 1974 r.w kościele Zbawiciela wmurowano tablicę pamiątkową naprzeciw ambony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz