Jan Hećko

Ur.22 października 1908 w Prądniku Czerwonym,zm.9 maja 1962 w Krakowie działacz komunistyczny.Skończył szkołę podstawową,po czym praktykował u malarza pokojowego.1921-1928 pomocnik murarski i murarz w przedsiębiorstwach budowlanych w Krakowie.Od 1928 r.w Związku Młodzieży Komunistycznej(ZMK)(od 1930 r.Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej),od 1930 r.w KPP.Sekretarz i technik Komitetu Dzielnicowego(KD)KPP Kraków-Dąbie,organizator komórek KPP wśród bezrobotnych,uczestnik strajków i demonstracji.27 IV 1933 aresztowany i przez 5 tygodni więziony,14 IV 1934 ponownie aresztowany za zakładanie komórek KPP i kolportaż komunistycznej literatury.4 VII 1935 skazany w Krakowie na 3 lata więzienia,w 1936 r.zwolniony w związku z amnestią.Po zwolnieniu kontynuował działalność w KPP,w marcu 1936 r.brał udział w organizowaniu strajków w krakowskich fabrykach,23 III 1936 po ogłoszeniu strajku generalnego wyznaczony na męża zaufania w dzielnicy w Krowodrza.23 IV 1936 osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej,gdzie został pobity za odmowę podpisania deklaracji lojalności;przez kilka miesięcy przebywał w szpitalu więziennym w Kobryniu.2 VI 1937 zwolniony,skierowany przez MOPR na leczenie do Zakopanego.Po powrocie do Krakowa nadal działał w KPP,w 1938 r.na krótko aresztowany za inicjowanie strajku robotników budujących wały w Tarnobrzegu.Po zajęciu Krakowa przez Niemców we IX 1939 r.na kilka dni uwięziony na Montelupich,po wypuszczeniu udał się do Lwowa,gdzie był magazynierem,a od 1941 r.stróżem nocnym.Był łącznikiem między lwowskim gettem a oddziałami partyzantki sowieckiej.Został aresztowany przez gestapo,jednak nie przyznał się do winy i po zwolnieniu wrócił do Krakowa.W 1943 r.wywieziony na roboty do Linzu,po wojnie i powrocie do Krakowa był magazynierem w Komitecie Wojewódzkim(KW)PPR,później lustratorem społecznym w urzędzie skarbowym.1949-1952 kierownik działu kadr w PGR,potem w Krakowskich Okręgowych Zakładach Młynarskich.Przez rok był etatowym członkiem Komisji Kontroli Partyjnej w Komitecie Miejskim(KM)PPR w Krakowie.Od 1953 r.dyrektor Hoteli Miejskich w Krakowie,od 1956 r.na rencie dla zasłużonych.Odznaczony m.in.Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski(1955 r.)