Franciszek Janik

Ur.7 lipca 1900,zm.27 grudnia 1975 polski pilot i konstruktor lotniczy,podporucznik rezerwy piechoty i lotnictwa Wojska Polskiego II RP.
Życiorys
Urodził i spędził młodość w Gorlicach,gdzie kończył gimnazjum im.M.Kromera.Studia na Politechnice Lwowskiej,gdzie konstruował samoloty,uczył się pilotażu,opanowując jednocześnie wszystkie dyscypliny sportów powietrznych.Był świetnym pilotem i skoczkiem spadochronowym.Przed II wojną pracował w biurach konstrukcyjnych lotnictwa.W 1938 r.wraz z Antonim Januszem zdobył w zawodach balonowych w Belgii Puchar Gordona Bennetta.Podczas drugiej wojny światowej przebywał w Paryżu i Ankarze prowadząc prace konstrukcyjne w fabrykach lotniczych,szkolił studentów,inżynierów i lotników.Po powrocie do kraju prowadził działalność naukowo-dydaktyczną,latał samolotami i balonami.Pracował w Instytucie Lotnictwa i na Politechnice Warszawskiej,gdzie był wykładowcą,ekspertem i konstruktorem.Opublikował dziesiątki prac naukowych,szereg książek,podręczników i skryptów.W 1934 r.był podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z 1 września 1932.Posiadał przydział mobilizacyjny do 85 Pułk Piechoty w Nowej Wilejce.Pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III.W 1936 r.z uwagi na bardzo dobre wyniki w szkoleniu lotniczym,przeniesiony został z korpusu oficerów rezerwy piechoty do korpusu oficerów rezerwy lotnictwa.We wrześniu 1939 r.ewakuowany został wraz z Wytwórnią Płatowców Nr 1 Państwowych Zakładów Lotniczych(PZL WP-1)z Paluch do Rumunii,a stamtąd przez Jugosławię przedostał się do Francji.We Francji przyjęty został do Wojska Polskiego i przydzielony do Batalionu Oficerów Lotnictwa w Loyn-Born,w charakterze wykładowcy przedmiotu budowy płatowców i aerodynamiki.