Stanisław Pasynkiewicz

Ur.28 marca 1930 w Włodzimierzu Wołyńskim polski chemik,profesor nauk chemicznych,wykładowca akademicki Politechniki Warszawskiej,w latach 1973-1981 rektor uczelni,członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys

Urodził się w 1930 r.w Włodzimierzu na Wołyniu.Jego rodzicami byli Wojciech Pasynkiewicz i Olga Liszyn.Od 1948 r.był członkiem PZPR.W 1950 r.ukończył Liceum im.Tadeusza Kościuszki w Toruniu,następnie rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej,w 1956 r.uzyskał tytuł magistra inż.jego praca dyplomowa nosiła tytuł:„Utlenianie akroleiny do kwasu akrylowego na katalizatorze wanadowym”.W 1955 r.został asystentem w Katedrze Technologii Organicznej Politechniki Warszawskiej.W 1960 r.uzyskał doktorat z chemii,rozprawa doktorska nosiła tytuł:„Reakcje glinu metalicznego z chlorkami alkilów w celu otrzymania związków glino-organicznych służących do polimeryzacji etylem metodą bezciśnieniową”.Habilitował się w Politechnice Śląskiej w Gliwicach w 1965 r.W 1970 r.uzyskał nominację na profesora nadzwyczajnego,a pięć lat później na profesora zwyczajnego.W roku 1970 został dyrektorem Instytutu Chemii i Technologii Organicznej,funkcję tę sprawował do 1973 r.a przez następne lata był kierownikiem Zakładu Katalizy Homogennej i Chemii Metaloorganicznej.W latach 1969-1971 sprawował funkcję dziekana Wydziału Chemicznego PW.W latach 1973-1981 sprawował funkcję rektora Politechniki Warszawskiej.Zrezygnował z tej funkcji w styczniu 1981 r.na skutek protestów uczelnianej"Solidarności".W tym okresie nastąpił szybki rozwój kadry naukowo-dydaktycznej,powołano trzy instytuty Instytut Inżynierii Chemicznej,Instytut Inżynierii Materiałowej i Instytut Transportu,a także zrealizowano kilka istotnych inwestycji m.in.wybudowano gmachy wydziałów Inżynierii Lądowej i Inżynierii Sanitarnej.S.Pasynkiewicz nawiązał współpracę z wieloma ośrodkami naukowymi w Polsce Polską Akademią Nauk,Polskim Towarzystwem Chemicznym i za granicą Central Institut für Organische Chemie w Berlinie,Instytutem Elementoorganicznych Związków Akademii Nauk w Rosji i uczelniami:University of Amherst i Georgia Technology University w Stanach Zjednoczonych.Zakres badań prowadzonych przez S.Pasynkiewicza dotyczył przede wszystkim związków metaloorganicznych,katalizatorów homogennych,mechanizmów reakcji.W latach 1959-1995 S.Pasynkiewicz opatentował przeszło 40 wynalazków.Pod jego kierunkiem powstały 34 prace doktorskie,habilitowało się 10 osób,natomiast 4 uczniów uzyskało stopień profesora tytularnego.Pracował jednocześnie w Instytucie Chemii Przemysłowej im.prof.Ignacego Mościckiego.W 1976 r.został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk.Jest również członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego,a od 2001 r.honorowym przewodniczącym Federacji Europejskich Towarzystw Chemicznych.

Stanowiska

• 1955 r.asystent w Katedrze Technologii Organicznej Politechniki Warszawskiej
• 1969/1970 -1970/1971 dziekan Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej
• 1970 r.dyrektor Instytutu Chemii i Technologii Organicznej
• Kierownik Zakładu Katalizy Homogennej i Chemii Metaloorganicznej
• 1973/1974-1980/1981 rektor Politechniki Warszawskiej

Członkostwa

• Od 1948 r.działacz PZPR(Polska Zjednoczona Partia Robotnicza)
• Od 1976 r.członek korespondent PAN(Polskiej Akademii Nauk)
• 1972-1980 sekretarz naukowy Komitetu Nauk Chemicznych PAN
• Przewodniczący Sekcji Chemii Metaloorganicznej
• Od 1971 r.członek Międzynarodowego Komitetu Doradczego Konferencji Chemii Metaloorganicznej
• Członek rad wydawniczych czasopism:od 1990 r.„Main Group Metal Chemistry,od 1993 r.„Journal of Organometallic Chemistry”

Nagrody,wyróżnienia,odznaczenia

• 1946 r.Złoty Krzyż Zasługi
• 1974 r.Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1975 r.Francuskie Palmy Akademickie
• 1975 r.Medal Akademii Nauk NRD
• Honorowy Medal Federacji Europejskich Towarzystw Chemicznych
• Tytuł honorowy i odznaka„Zasłużony Nauczyciel PRL”
• 1962 r.nagroda Polskiego Towarzystwa Chemicznego

Wielokrotnie wyróżniany nagrodami sekretarza naukowego PAN i ministra edukacji narodowej.

Ważne publikacje

Autor:

• „Preparatyka związków metaloorganicznych”Warszawa 1993 r.

Współautor:

• „Principles and advances in molecular catalysis”Wrocław 1993 r.
• „Organometallics and molecular catalysis”Wrocław Poznań 1996 r.
• „Metal clusters in chemistry”Wiley VCH 1999 r.

Autor przeszło 220 artykułów.