Lidia Lwow-Eberle

Po mężu Eberle,pseud.Ewa,Lala(ur.14 listopada 1920 w Plosie k.Moskwy)żołnierz Armii Krajowej,sanitariuszka,działaczka kombatancka.
Życiorys
Była córką inżyniera rolnika(agronoma),który wkrótce po narodzinach córki wyemigrował z rodziną do Polski i osiadł w Nowogródku.Ukończyła gimnazjum w Święcianach i rozpoczęła studia prawnicze na USB w Wilnie.Po agresji ZSRR na Polskę odbyła kilkumiesięczny kurs nauczycielski i została nauczycielką w wiejskiej szkole w Pleciaszach nad jeziorem Narocz,później w pobliskiej wsi Kupa.Latem 1943 r.wstąpiła do oddziału partyzanckiego AK ppor.Antoniego Burzyńskiego"Kmicica".Oddział ten został 26 sierpnia 1943 podstępnie rozbrojony i częściowo wymordowany przez sowiecką brygadę partyzancką dowodzoną przez płk Fiodora Markowa.Po tym wydarzeniu"Ewa"przeszła do 5 Brygady Wileńskiej AK mjr Zygmunta Szendzielarza"Łupaszki" i została tam sanitariuszką.Brała udział w wielu walkach Brygady,m.in.z Niemcami pod Worzianami 31 stycznia 1944,gdzie została ranna i ze zgrupowaniem sowieckiej partyzantki pod Radziuszami 3 dni później.W sierpniu 1944 r.przeszła wraz z Brygadą na Białostocczyznę.Mianowana podporucznikiem.Po śmierci żony mjra"Łupaszki"Anny w lutym 1945 r.Lidia Lwow została jego towarzyszką życia.30 czerwca 1948 aresztowana wraz z"Łupaszką"w Zakopanem,2 listopada 1950 skazana przez sędziego mjra Mieczysława Widaja na karę dożywotniego więzienia.Wyszła na wolność w 1956 r.W III RP działała w środowiskach kombatanckich byłych żołnierzy AK.
Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski(2006 r.)
• Krzyż Walecznych
• Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami(1945 r.)